Saturday, December 15, 2007

free pvc !

Δείτε ένα καταπληκτικό βίντεο ,εναντίον της χρήσης του PVC ,στην διεύθυνση
http://www.pvcfree.org/

Friday, December 14, 2007

ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΚΡΗ

Ενα νέο καταπληκτικό βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα ,απο τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ.
Είναι το βιβλίο της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΚΡΗ :<<ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΜΟΥ>>
Ενα βιβλίο και ένας άνθρωπος με ευαισθησία,σε μιά χώρα ,όπου κανένας δεν σέβεται τα δικαιώματα των ζώων,...
Το 1997 όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο μου για τα δικαιώματα των ζώων,(εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ),δέχθηκα απειλές απο το χειρότερο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας ,τους κυνηγούς,
αλλά και λοιδωρήθηκα απο τους διάφορους ψευτο-οικολόγους,που στα λόγια μιλάνε για το περιβάλλον,όμως σκέφτονται,συμπεριφέρονται,τρώνε,απατάνε τις γυναίκες τους,και υποτίθεται παρεμβαίνουν στα κοινά ,με τον ίδιο ακριβώς τρόπο,που κάνουν και όλοι οι άλλοι πολίτες,που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι πιο σημαντικό το πρόβλημα της ξενοφοβίας ,και όχι το δικαίωμα στην ζωή ενός αδέσποτου ζώου,...

Saturday, November 10, 2007

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ,ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ


ΚΑΣΤΟΡΙΑ 24-11-2007

Ε.Ε.Τ.Ε.Μ. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 4 – 52 100 ΚΑΣΤΟΡΙΑ
ΤΗΛ. – FAX: 2467023479/ 6932971780

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Σας προσκαλούμε στην ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Συνεδριάσεων Δημοτικού Μεγάρου Καστοριάς (Δημαρχείο), το Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2007 και ώρα 10:00 π.μ., με τίτλο: «Βιοκλιματικός Σχεδιασμός και εξοικονόμηση ενέργειας».

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ




ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Τ.Ε.




ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΝΝΑ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΡΓΩΝ ΥΠΟΔΟΜΗΣ Τ.Ε.






ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

10:00 – 10:30 Προσέλευση - Εγγραφές

10:30 – 12:30 Βιοκλιματικός σχεδιασμός και εφαρμογή καθαρών τεχνολογιών στην δόμηση,
Εισηγήτρια: Γεωργιάδου Έλλη, Αρχιτέκτων Μηχανικός

12:300 – 12:45 Διάλειμμα

12:45 – 14:15 «(60+50+40+30)+60% Ένα σενάριο επιβίωσης σε μια εποχή ενεργειακής και οικολογικής κρίσης»,
Εισηγητής: Κώστας Στεφ. Τσιπήρας, Μηχανικός Βιοκλιματικής Αρχιτεκτονικής – Dr. Χωροταξίας, (www.tsipiras.gr)
(η ομιλία θα συνοδεύεται με προβολή διαφανειών και ταινιών με τη βοήθεια του power point).

Friday, September 28, 2007

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ !!!


ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ,ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ,ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΤΕΦ. ΤΣΙΠΗΡΑΧΑΡΤΙΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑΈνα μετακινούμενο πένθος, από την εσχατιά του Έβρου μέχρι τον «Νότο του Νότου» στην Κρήτη, περνώντας από τα βουνά της Πίνδου και τον ξεχασμένο Μοριά, στο πλαίσιο ενός χάρτινου ταξιδιού.Ένας Κεφαλλονίτης που επιστρέφει ύστερα από σαράντα χρόνια στο νησί του. Ένας καραγκιοζοπαίχτης που δίνει την τελευταία παράσταση της ζωής του. Ένα Δραμινός ιδιοκτήτης σκυλάδικου. Ένας Κρητικός που ζητάει εκδίκηση. Ο Άγιος Βονυσάφριος. Η κυρία Μπεμπέκα. Η θεία από την Αμερική. Οι λύκοι της Νιάλας. Ο κυρ Νίκος…Χάρτινα δεν είναι τα ταξίδια εκείνα που τείνουν να υποκαταστήσουν τα ταξίδια τα οποία, κατά τεκμήριο, ένας άνθρωπος δεν θα κάνει ποτέ του, ούτε εκείνα που θα χρησιμοποιήσει κάποτε σαν άλλοθι, όταν αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο όλων των ταξιδιών, εκείνο της ζωής…, αλλά εκείνα, τα αληθινά, που βιώθηκαν από τον οδοιπόρο και πραγματοποιήθηκαν από το συγγραφέα, μέσα από την τέχνωση του ενεργητικού του νου, τις πνευματικές του αναζητήσεις στο χώρο και τις φανταστικές επιβολές της διανοίας του, χωρίς όρους αυτο-περιορισμού του χρόνου, του λόγου και της φαντασίας…

Thursday, September 27, 2007

ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

Το Να Είσαι ΣΚΥΛΟΣ στην Ελλάδα> > > > 1η εβδομάδα Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος > αυτού του Κόσμου!> > 1 μηνός Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.> > 2 μηνών Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα > μάτια της με χαιρετούσε.Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με > φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.> > 4 μηνών Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. > Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». > Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες > δαγκωνιές για πλάκα.> > 5 μηνών Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή > ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. > Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!> > 8 μηνών Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, > αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» > οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον > εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να > κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει > όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!> > 12 μηνών Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα > αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο > υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!> > 13 μηνών Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο > ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον > ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω > τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.> > 15 μηνών Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη > βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει > πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια > στέγη πάνω από το κεφάλι μου.> > 16 μηνών Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» > οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από > ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με > πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, > σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, > γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω > γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με > ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου > μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το > λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!> > 17 μηνών Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και > αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με > καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους > ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με > υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί > απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».> > 18 μηνών Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά > παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα > περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου πέταξαν > πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές > τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό > το μάτι.> > 19 μηνών Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με > λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι > απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις > σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.> > 20 μηνών Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να > περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών > για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα > του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να > με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο > πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια > δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες > έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, > χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. > Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου > μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην > πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη > του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή > της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», > έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε > και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. > Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη > δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, > συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, > με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ > αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η > τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε > κανείς;».> > Η λύση δεν είναι να εγκαταλείπεις ή να πετάς έναν σκύλο, αλλά να τον > εκπαιδεύσεις. Μην κάνεις ένα ακόμη πρόβλημα για την κοινωνία έναν τόσο > αξιολάτρευτο, τρυφερό και ευγνώμονα φίλο.> > Βοήθησε να κάνεις τον αδαή να καταλάβει την άγνοιά του και έτσι, δώσε τέλος > στην κακή μεταχείριση όλων των ζώων, ιδιαίτερα των αδέσποτων.> > «Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια > κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς > να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει > ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας > αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και > αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της > κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου» - Sigmund Freud> > «Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, > ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».> > > ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ> > Πρέπει όλοι μας να συμβάλουμε με όποιες δυνάμεις έχουμε στον αγώνα υπέρ των > αδέσποτων.> > Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους γύρω μας ότι το πρόβλημα είναι όλων > και όχι μερικών.> > Πρέπει να μην κλείνουμε τα μάτια μας αλλά να αντιδρούμε με πράξεις > (καταγγελία στην αστυνομία, σύσταση σε αυτούς που τα κακοποιούν> > * όταν βλέπουμε κάποιους να πετάνε τα ζώα στον δρόμο> * όταν βλέπουμε να τα κακομεταχειρίζονται> * όταν βλέπουμε να δηλητηριάζουν τα αδέσποτα> > Όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι και αυτά τα ζώα έχουν ψυχή.> > Μπορούμε να κινητοποιηθούμε με πολλούς τρόπους:> > * να πάρουμε ένα αδέσποτο και να το πάμε για στείρωση> * να ταΐζουμε ή να δίνουμε νερό στα αδέσποτα της περιοχής μας> * να ενισχύσουμε έστω και με ελάχιστα χρήματα τα φιλοζωικά σωματεία που > αγωνίζονται χωρίς σχεδόν καμία βοήθεια για την σωτηρία τους.> > Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει νόμος του κράτους ο 3170 / 29-7-2003 ο > οποίος μαζί με τον παλαιότερο νόμο 1197/81 ρυθμίζουν πλέον πλήρως τα θέματα.> > > > > Στέιλ'τε αυτό το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε..Δεν είναι chain > letter.. Δεν έχει σκοπό το να γεμίσει mailboxes με μηνύματα..Απλά να > ευαισθητοποιήσει..

Friday, September 21, 2007

Ο ΨΑΡΑΣ ...ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ !

Ο ΨΑΡΑΣ... ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ...

Είναι απόγευμα και ο μπάρμπας από το ωραίο νησάκι του Αιγαίου έχει πάει για ψάρεμα στην αμμουδιά.
Αφού ρίχνει την πετονιά ξαπλώνει προς τα πίσω στηριζόμενος στους αγκώνες του και αρχίζει να αγναντεύει
περιμένοντας κάποιο τσίμπημα.

Σε λίγο εμφανίζεται ένας επιχειρηματίας στην αμμουδιά που είχε πάει βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες
που του δημιουργούσαν οι δουλειές του. Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει:- Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια.
Πρέπει να βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις ψάρια.- Για ποιο λόγο; τον ρωτάει ο ψαράς. - Θα τα πουλάς και θα βγάζεις κέρδος.- Για ποιο λόγο;- Μετά από λίγο καιρό με τα κέρδη θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις περισσότερα ψάρια- Για ποιο λόγο; λέει και πάλι ο ψαράς.Λίγο ενοχλημένος, ο επιχειρηματίας αποκρίνεται:- Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα- Για ποιο λόγο; ξαναλέει ο ψαράς.Έχει αρχίσει να του την δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απάντηση του ψαρά αλλά υπομονετικά του εξηγεί: - Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!- Για ποιο λόγο; ρωτάει και πάλι ο ψαράς.Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος, γεμάτος θυμό!- Μα δεν καταλαβαίνεις; Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν ολόκληρο στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους,
που θα ψαρεύουν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου. - Για ποιο λόγο; - 'Ετσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρεία σου στο χρηματιστήριο. Θα θησαυρίσεις και μετά, χωρίς να σκας,
το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!
- Γιατί, τώρα τι κάνω;

Monday, September 17, 2007

21-9-2007 ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Την Παρασκευή 21-9-2007,στο δημοτικό ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ Κ αρδίτσας,στις 10 το πρωί,θα μιλήσει ο Κ.ΣΤ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ,με θέμα :<<60+50+40+30)%-ένα ελάχιστο σενάριο για την επιβίωση σε μια εποχή οικολογικής κρίσης.

Friday, September 14, 2007

ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΖΑΧΑΡΩΣ...



Συμφωνία ΚΕΔ και δήμου Ζαχάρως`Αρχισαν οι τουριστικές μπίζνες στην καμένη γη της ΗλείαςΠαρασκευή, 14 Σεπτεμβρίου 2007
Eσπευσμένα και με τρόπο αδιαφανή, η Kτηματική Eταιρία Δημοσίου (KEΔ) και ο δήμος Ζαχάρως προχωρούν στην υπογραφή Προγραμματικής Συμφωνίας για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που βρίσκεται στα όρια του δήμουΤο μεγάλο «φιλέτο» της συμφωνίας αφορά δημόσια έκταση 2.600 στρεμμάτων, που περιλαμβάνονται στη ζώνη των 300 μέτρων μεταξύ παλαιού και νέου αιγιαλού στην περιοχή από το (καμένο) δάσος του Καϊάφα μέχρι τη Νέδα, και για την οποία υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από μεγαλοεπιχειρηματίες και τράπεζες (ιαπωνικής προέλευσης;). Ήδη η «Καθημερινή» αναφέρεται στη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στη Ζαχάρω. Επιπλέον, η ΚΕΔ εμφανίζεται ότι θα αναλάβει την αξιοποίηση 780 (άγνωστο ποιών) ακινήτων αποδίδοντας μέρος των εσόδων στο δήμο Ζαχάρως, ο οποίος θα τα επενδύσει στην τουριστική ανάπτυξη. "Ωραίο ρόλο κινητήριου μοχλού και άμεσα εμπλεκόμενου στην κερδοσκοπία γης και ακινήτων (real estate market) αναλαμβάνουν KEΔ και δήμος!". "Πρόκειται για απαράδεκτες διαδικασίες και αποφάσεις, εκτός οποιασδήποτε λογικής που πρέπει να πρυτανεύσει μετά την καταστροφή από τις πυρκαγιές και την οικολογική και παραγωγική κατάρρευση του νομού Ηλείας. Πρώτα απΆ όλα", αναφέρει η ανακοίνωση, "οι φερόμενες ως περιοχές οικονομικών επενδύσεων προστατεύονται από τη Natura και τη Zώνη Oικιστικού Eλέγχου (ZOE) BΆ και δεν μπορούν να οικοδομηθούν. Eπίσης έχουν ήδη ανατεθεί χωροταξικά σχέδια (ΣXOAΠ) για τους 13 από τους 22 Καποδιστριακούς δήμους της Ηλείας, μεταξύ αυτών και για το δήμο Zαχάρως. Σήμερα, πολύ περισσότερο από πριν, πρέπει να εκπονηθούν γενικά και επιμέρους πολλαπλά σχέδια αναγέννησης των δασών και του φυσικού περιβάλλοντος και ανασυγκρότησης του αγροτικού πρωτίστως τομέα αλλά και του τουριστικού, σύμφωνα με οικολογικές προδιαγραφές".: "Πως λοιπόν KEΔ και δήμος Zαχάρως δημιουργούν τετελεσμένα; Πως δεσμεύουν την προοπτική του δήμου με συμφωνίες της τελευταίας προεκλογικής ώρας, τις οποίες κανένας κοινωνικός φορέας και κανένας πολίτης δεν γνωρίζουν;" : "Τα σχέδια αυτά δεν είναι αποδεκτά, γιΆ αυτό και θα εκπέσουν όποιες αποφάσεις λαμβάνονται εκτός νομιμότητας και προκαταλαμβάνουν το μέλλον περιοχών που έχουν υποστεί βαρύτατα πλήγματα από τις πυρκαγιές. Καλούμε την KEΔ και τον δήμο Ζαχάρως να σταματήσουν εδώ. Η ανασυγκρότηση της Ηλείας να γίνει με επιστημονικό και κοινωνικό διάλογο και με την ευρύτατη συμμετοχή των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στο νομό".

Thursday, September 6, 2007

ΕΣΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΣΤΙΣ 16-9-2007....

Με πάσα επιφύλαξη διαβάστε το παρακάτω σενάριο και κάντε ό,τι νομίζετε : Η Ελλάδα κάτω από επίθεση τουριστικών καρτέλ Την τελευταία βδομάδα του Αυγούστου η Ελλάδα υπέστη μια τις από πιο αποτροπιαστικές καταστροφές στην ιστορία της.
Η Δυτική και η Νότια Πελοπόννησος, η Νότια Εύβοια, αλλά και ορισμένα προάστια της Αθήνας, καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιές. Εξήντα πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (μια μάνα απανθρακώθηκε μαζί με τα τέσσερα ανήλικα παιδιά της, θυμίζοντας σκηνικό αρχαίας τραγωδίας), αρκετοί ακόμα και τώρα αγνοούνται, χωριά εξαφανίστηκαν από το χάρτη και εκατομμύρια στρέμματα δασικής και αγροτικής γης μεταβλήθηκαν σε στάχτες και αποκαΐδια.
Πέρα από την απώλεια (πάρα πολλών) ανθρώπινων ζωών, η καταστροφή που προκάλεσαν οι εμπρηστές θα έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, που θα αρχίσουν να φαίνονται σε βάθος χρόνου. Ο αφανισμός των δασών θα προκαλέσει γενική αύξηση της θερμοκρασίας, πλημμύρες το χειμώνα, διάβρωση του εδάφους και κατολισθήσεις. Επιπλέον οι κατεστραμμένες περιοχές θα σημαδευτούν από ραγδαία αύξηση της ανεργίας, τεράστια εσωτερική μετανάστευση του ντόπιου πληθυσμού στην Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις, ενώ ολόκληρη η Ελλάδα θα υποστεί γενική πτώση της αγροτικής παραγωγής, καθώς οι περιοχές αυτές ήταν σημαντικές παραγωγοί λαχανικών, φρούτων και, κυρίως, ελαιόλαδου.
Αναμφίβολα λοιπόν πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα.
Ένα έγκλημα όμως που δεν φαίνεται να είναι και τόσο... ακούσιο. Οι περίπου 290 εστίες φωτιάς που ξέσπασαν σε Πελοπόννησο και Εύβοια για κάθε πολίτη καλής πίστης, για κάθε πολίτη ο οποίος δεν έχει (ή δεν επιθυμεί να έχει) «γραμμή» από κόμματα ή κομματίδια, παραπέμπουν ευθέως σε ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού .
Ποιος έβαλε 290 εστίες φωτιάς; Γριές και γέροι 70-80 χρονών που συνελήφθησαν από τις επίσημες ελληνικές αρχές; Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ), για να κερδίσει πόντους στις εκλογές; Μήπως... αναρχοαυτόνομοι, ξένος δάκτυλος, τρομοκράτες;
Μόνο έλληνες του εξωτερικού μπορούν να «χάψουν» τα διάφορα μυθεύματα που ψιθυρίζονται τον τελευταίο καιρό. Όσοι ζουν στην Ελλάδα κατάλαβαν, ένιωσαν, υποψιάστηκαν τι μπορεί να συμβαίνει.
Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιος ή ποιοι μπορεί να είχαν συμφέρον να γίνουν στάχτη και αποκαΐδια εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα ελληνικών δασικών εκτάσεων;
Μήπως αυτός ή αυτοί που θα αποκόμιζαν και το μέγιστο δυνατό όφελος από μια τέτοια ολοσχερή καταστροφή; Ας εξετάσουμε προσεκτικά όλα τα δεδομένα...
Η Ιονία Οδός
Η κατασκευή νέου αυτοκινητόδρομου στην Πελοπόννησο με την ονομασία «Ιονία Οδός» (συγκεκριμένα το νότιο τμήμα της Ιονίας Οδού, καθώς η Ιονία εκτείνεται επίσης στην Κεντρική και στη Νότια Ελλάδα), που συνδέει τις τέσσερις μεγαλύτερες πόλεις της, Κόρινθο, Πάτρα, Πύργο και Καλαμάτα, εμφανίστηκε ως σχέδιο το 1996, αλλά δεν υλοποιήθηκε αμέσως λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, οι οποίοι απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρων. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχέθηκε το 2004 να ξεκινήσει σύντομα την κατασκευή του νέου αυτοκινητόδρομου. Τελικά η κατασκευή του δημοπρατήθηκε τον Ιούλιο του 2007 στις ελληνικές και πολυεθνικές κατασκευαστικές εταιρείες Vinci - Ελλ. Τεχνοδομική - TEV, Άκτωρ, J&P Avax, Hochtief και Αθηνά και είχε δρομολογηθεί να ξεκινήσει αμέσως, με την προοπτική να ολοκληρωθεί το 2011 [ i ].
Η Ιονία Οδός θα εξασφάλιζε οδική πρόσβαση στις τεράστιες τουριστικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονταν στη δυτική Πελοπόννησο, καθώς και σε εκείνες που σχεδιαζόταν να κατασκευαστούν, και επομένως η ολοκλήρωσή της δεν θα έπρεπε να πάρει περισσότερο από τον απαιτούμενο χρόνο.
Το μόνο πρόβλημα που ανέκυπτε ήταν μερικά «ενοχλητικά» δάση, βιότοποι και οικοσυστήματα, αλλά και ορισμένοι οικολόγοι ή τοπικοί ακτιβιστές. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία Γιώργος Κοντογιάννης δήλωνε το 2004: «Πεποίθηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ότι η Ιονία Οδός πρέπει να προχωρήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες καθυστερήσεις των τελευταίων ετών» [ii].
Η Ιονία είχε αρχικά προγραμματιστεί να περάσει από μέρη υψίστης περιβαλλοντικής σημασίας, όπως η λίμνη Καϊάφα στην περιοχή της Ζαχάρως, η οποία μάλιστα είχε συμπεριληφθεί και στον ευρωπαϊκό περιβαλλοντολογικό κατάλογο Natura 2000, χαρακτηριζόμενη ως περιοχή «υψηλής προστασίας». Όπως μάλιστα επισήμαινε τον Ιούλιο ο πρόεδρος του Συλλόγου Περιβαλλοντικής Προστασίας Ζαχάρως Κώστας Αγραπιδάς: «Ο συνδυασμός χερσαίου και λιμναίου οικοσυστήματος, καθώς και η ταυτόχρονη συνύπαρξή τους με τις αρχαιότητες, τους μυθολογικούς τόπους και την ιαματική πηγή, καθιστά το οικοσύστημα Καϊάφα ένα μοναδικό σύμπλεγμα, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους».
Παρά τις αφόρητες πιέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ, το νομαρχιακό συμβούλιο Ηλείας, στο οποίο υπάγεται η προαναφερθείσα περιοχή, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη λίμνη Καϊάφα για την κατασκευή της Ιονίας Οδού. Σύμφωνα ωστόσο με τους ισχυρισμούς του κ. Αγραπιδά, υπήρχε δυνατότητα εναλλακτικής χάραξης της Οδού, ώστε να μη διέρχεται από την περιοχή. Ενδεχομένως όμως να ήταν μεγαλύτερη σε μήκος (και σε κόστος) [ iii ]. Τελικά το υπουργείο ενέδωσε στα (αλλεπάλληλα) αιτήματα των κατοίκων και αποφάσισε στις 24 Ιουλίου να ακολουθήσει άλλη χάραξη για την Ιονία, προκειμένου να μη διέρχεται από τη λίμνη και να μη θίγεται έτσι το ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής [ iv ].
Ωστόσο τα σχέδια άλλαξαν: μόλις ένα μήνα αργότερα η περιοχή γύρω από τη λίμνη Καϊάφα κάηκε ολοσχερώς. Όλως δε τυχαίως, οι εστίες των περισσότερων πυρκαγιών που ξέσπασαν συμπίπτουν απόλυτα με το αρχικό σχέδιο χάραξης της Ιονίας Οδού...
Αρκεί κανείς να συγκρίνει την εικόνα της φλεγόμενης Πελοποννήσου από δορυφόρο της NASA με το αρχικό σχέδιο της Ιονίας Οδού και θα βγάλει ένα πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα. Τι είδους συμπέρασμα θα είναι αυτό;

Πολύ απλά, το ότι οι κατασκευαστές της Ιονίας Οδού τώρα θα έχουν αντιμετωπίσουν την ελάχιστη δυνατή αντίσταση στην εκμετάλλευση της κατεστραμμένης περιοχής.
«Επενδύσεις» στα αποκαΐδια
Η λίμνη Καϊάφα είχε όμως έλξει το ενδιαφέρον και άλλων «επενδυτών». Το 2003 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Γεωργακόπουλος κατηγορήθηκε ότι πίεζε την Κτηματική Υπηρεσία Ηλείας -απ' όπου και εκλέγεται- να αποχαρακτηρίσει τη λίμνη Καϊάφα από προστατευόμενη περιοχή για να την παραχωρήσει σε μεγάλα τουριστικά τραστ, με σκοπό την ανέγερση ξενοδοχειακών συμπλεγμάτων αλλά και γηπέδων γκολφ.
Ο ίδιος είχε παρουσιάσει μια έκθεση στην οποία προτεινόταν μια επένδυση 150 εκατομμυρίων ευρώ για τον «εκσυγχρονισμό» των ιαματικών λουτρών και την κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων στην περιοχή [ v ]. Παράλληλα, δεν παρέλειπε κάθε λίγο και λιγάκι να αποκαλεί τους οικολόγους που αντιδρούσαν στα σχέδια αυτά «οικοτρομοκράτες» [ vi ].
Τώρα λοιπόν που ο πανέμορφος αυτός βιότοπος γύρω από τη λίμνη έχει κατακαεί, οι «επενδυτές» (και οι πολιτικοί ατζέντηδές τους) δεν προβλέπεται να αντιμετωπίσουν και πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια ή τους ενοχλητικούς «οικοτρομοκράτες» για να την αποχαρακτηρίσουν.
Πέρα όμως από τη λίμνη Καϊάφα, και άλλα μέρη της Δυτικής Πελοποννήσου, μέσα (ή δίπλα) από τα οποία θα περάσει η Ιονία Οδός, θεωρούνται ιδανικά για την ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων. Στη Μεσσηνία λ.χ. πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ πρόκειται να επενδυθούν για την κατασκευή έντεκα μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων πέντε αστέρων, πολυτελών εξοχικών βιλών, μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενός συνεδριακού κέντρου, καθώς και τεσσάρων (τεράστιων) γηπέδων γκολφ. Ο κύριος επενδυτής στην περιοχή αυτή φαίνεται ότι είναι ο εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, επικεφαλής της εταιρείας Costamare Shipping SA., με έδρα τον Παναμά, αλλά και ισχυροί διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι. Η πολυεθνική Kempinski, που δραστηριοποιείται κυρίως στη ΝΑ Ασία, πρόκειται να αναλάβει την εκμετάλλευση των μονάδων θαλασσοθεραπείας και σπα, ενώ μεγάλο αμερικανικό γραφείο έχει αναλάβει την εκμετάλλευση των γηπέδων γκολφ [ vii ]. Ο εν λόγω επιχειρηματίας λέγεται ότι έχει απαλλοτριώσει τεράστιες εκτάσεις αγροτικής γης με ελιές -πολλές φορές χωρίς τη συγκατάθεση των ιδιοκτητών της-, αλλά και εκτάσεις σε περιοχές δίπλα στη λιμνοθάλασσα του Ναβαρίνου (επίσης προστατευόμενη από τη Natura 2000), παραβιάζοντας, όπως ακούγεται, ανοιχτά το νόμο. Τα λιγοστά «γραφειοκρατικά» προβλήματα σε σχέση με τις άδειες από την Αρχαιολογική και τη Δασική Υπηρεσία που παρέμεναν ξεπεράστηκαν το 2005, ύστερα από μια επίσκεψή του στο προεδρικό μέγαρο και τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή...
Παράλληλα ο ίδιος εξασφάλισε επιχορήγηση(!) 45% από το κράτος για τις «επενδύσεις» του [ viii ]. Και προφανώς τώρα, που μεγάλο μέρος της Μεσσηνίας καταστράφηκε ολοσχερώς από τις πυρκαγιές, θα έχει πλέον τη δυνατότητα να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του στις κατεστραμμένες περιοχές, απαλλοτριώνοντας μάλιστα και την απαιτούμενη γη σε εξευτελιστικές τιμές...
Ένα άλλο μέρος στη Δυτική Πελοπόννησο που θεωρούνταν «κελεπούρι» εδώ και καιρό από τους «επενδυτές» είναι το Κατάκωλο Ηλείας. Ως παράδειγμα αναφέρουμε ότι στα τέλη Αυγούστου ο διεθνής επιχειρηματικός όμιλος World Trade Center Group έστειλε τον αντιπρόεδρό του, David Η. Lee, στην Ηλεία να επικυρώσει μια συμφωνία με κρατικούς και τοπικούς παράγοντες για την «ανάπτυξη» της περιοχής [ ix ].
Αλλά και για την περιοχή γύρω από την αρχαία Ολυμπία είχαν γίνει συζητήσεις πιθανής τουριστικής εκμετάλλευσης. Πλήθος εγχώριων και ξένων «επενδυτών» είχαν προτείνει την αξιοποίηση του περιβάλλοντος χώρου με το να χτιστούν σύγχρονα στάδια, ξενοδοχεία και άλλες εγκαταστάσεις. Επίσης είχαν προτείνει ακόμα και τη χρήση για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων [ x ]. Ένας από τους λόγους για τους οποίους μέχρι τώρα δεν μπορούσε να γίνει εφικτή η εφαρμογή αυτών των σχεδίων ήταν ότι η περιβάλλουσα περιοχή απλώς τύχαινε να είναι δάσος. Μετά τη φωτιά ωστόσο, την Ολυμπία δεν την περιβάλλει πια δάσος. Το εμπόδιο αυτό έπαψε να υφίσταται...
Κατά τα άλλα, είναι τοις πάσι γνωστό ότι η Δυτική Πελοπόννησος έχει μερικές από τις πιο μαγευτικές ακτές σε όλη τη χώρα. Αρκετοί επίσης γνωρίζουν ότι οι κάτοικοί της είναι από αρχαιοτάτων χρόνων παραδοσιακά προσηλωμένοι στις ιδιοκτησίες τους και ουδέποτε θα επιθυμούσαν να αντίκριζαν μια μέρα τη γη τους να την εκμεταλλεύονται τουριστικά πολυεθνικές «αναπτυξιακές» εταιρείες.
Έχοντας λοιπόν γνώση αυτού του στοιχείου οι τουριστικοί «επενδυτές», αντιλαμβάνονταν ότι για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την περιοχή έπρεπε πρώτα να καταστραφεί οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση στα σχέδιά τους.
Ο ρόλος των Γερμανών
Ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας κάηκαν. Ποιος μπορεί να είχε συμφέρον να καούν τα βουνά;
Στις παρακείμενες τοπικές κοινωνίες ήταν από καιρό τοις πάσι γνωστό ότι ισχυρός γερμανικός όμιλος συμφερόντων επιθυμούσε διακαώς να κατασκευάσει πάνω στα δύο αυτά όρη χιονοδρομικά κέντρα και σαλέ. Οι Γερμανοί ενδιαφέρονταν επίσης και για την εκμετάλλευση του Γράμμου στη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος κάηκε μερικώς τον Ιούλιο...
Το γερμανικό κεφάλαιο ήταν παράλληλα δραστήριο στη Δυτική Πελοπόννησο και στην Εύβοια, αγοράζοντας τεράστιες εκτάσεις γης είτε μέσω ιδιωτών είτε μέσω offshore εταιριών. Μία από τις ανάδοχες γερμανικές εταιρίες για την κατα?κευή της Ιονίας Οδού, η Hochtief, ανήκει στον κ. Καϊτέλ.
Το γεγονός ότι ο τελευταίος είναι γιος του ομώνυμου και διαβόητου στρατηγού των ναζιστών δεν φαίνεται να βαρύνει και πολύ στη συνείδηση των αρμοδίων: οι περισσότεροι εξάλλου απ' αυτούς είχαν από καιρό αντιληφθεί, νομοτελειακά και με μια δόση μοιρολατρίας, ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να απέτυχε να υποτάξει την Ελλάδα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κατάφερε όμως το 2007. Χωρίς στρατιωτικές εισβολές, τανκς και βαρέα όπλα, μόνο με μερικές φωτιές, με πακτωλό μάρκων και με τη βοήθεια των σύγχρονων δοσιλόγων, των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας: των κεντρικών και τοπικών αρμοδίων της δημόσιας διοίκησης.
Δεν θα 'πρεπε ίσως εδώ να αγνοηθεί και ο -επίσης σημαντικός- ρόλος Βρετανών και Αμερικανών. Έχοντας σχεδόν «καταλάβει» την Κέρκυρα και την Κρήτη με ξενοδοχεία και γήπεδα γκολφ, άρχισαν να ορέγονται και την Πελοπόννησο. Έτσι, αγόρασαν τεράστιες εκτάσεις γης και τώρα ετοιμάζονται να τις «αξιοποιήσουν» τουριστικά.
Το λόμπι του γκολφ
Ένα από τα ισχυρότερα μπλοκ συμφερόντων -αν όχι το ισχυρότερο- από αυτά που επιθυμούν διακαώς την τουριστική «ανάπτυξη» των ελληνικών ακτών είναι κι εκείνο των κατασκευαστών γηπέδων γκολφ. Η τεραστίου μεγέθους περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκαλέσει η κατασκευή τέτοιων γηπέδων (από τη σπατάλη νερού, τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων και τη διατάραξη των παρακείμενων οικοσυστημάτων) δεν φαίνεται να απασχολεί και πολύ την κυβέρνηση. Τουναντίον, κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να παραχωρηθούν τεράστιες εκτάσεις γης της υπαίθρου σε «επενδυτές» γκολφ.
Έτσι, ο υπουργός Δημόσιων Έργων Γιώργος Σουφλιάς δήλωνε το Μάιο του 2007 σχετικά με το ζήτημα των γηπέδων γκολφ: «Η Ελλάδα έχει μόνο(!) έξι γήπεδα, ενώ η Γαλλία πάνω από 500, η Ιταλία πάνω από 200, η Ισπανία πάνω από 300 και η Πορτογαλία 36». Παράλληλα άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, που όλως τυχαίως είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ, είχε δηλώσει δημόσια το 2005: «Είναι αναγκαία(!) πολύ περισσότερα γήπεδα γκολφ».
Επιπλέον αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, πριν από τις εκλογές του 2004, υποστήριζε την επέκταση της βιομηχανίας γκολφ στην Ελλάδα, ενώ μετά τις εκλογές, τις οποίες έχασε, δεν αντιπολιτεύτηκε καθόλου την πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα αυτό [ xi ].
Κατά τα άλλα, όλες οι περιβαλλοντικές μελέτες και εκθέσεις, που προειδοποιούσαν για την καταστροφή που θα προκαλούσαν τα γήπεδα γκολφ, αγνοήθηκαν παντελώς.
«Ποιος παρακάμπτει μελέτες για χάρη της τουριστικής ανάπτυξης;» διαμαρτυρόταν έντονα τότε η Ελένη Μπριασούλη, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστήμιου Αιγαίου. «Νομίζουν ότι θα γεμίσουν έτσι τα ξενοδοχεία; Το 70% του παγκόσμιου τουρισμού χειραγωγείται από έναν οργανισμό ( σ.σ.: Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού). Αυτοί προωθούν το σύμπλεγμα του γκόλφερ και εκβιάζουν κι εμάς να αποδεχτούμε αυτό το μοντέλο. Έτσι έγινε και με τις πισίνες». Ποιο σύμπλεγμα τουρίστα εννοούσε ακριβώς η Ελένη Μπριασούλη; «Το μοντέλο αυτό του τουρισμού είναι ο ξένος που έρχεται και τα κάνει ό-λ-α μέσα στην τουριστική εγκατάστασή του. Δεν βγαίνει έξω, δεν καταναλώνει τίποτα ντόπιο! Και φυσικά τα πάντα παράγονται και κατασκευάζονται από μεγάλες εταιρείες» [ xii ].
Η μεγάλη ακτογραμμή της Δυτικής Πελοποννήσου φάνταζε ιδανική για την ανέγερση γηπέδων γκολφ. Από το 2005 κιόλας, η Διεθνής Ομοσπονδία Γκολφ ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξη ότι το 2006 και 2007 θα γινόταν το μεγάλο «μπαμ» για το γκολφ [xiii].
Υπήρχε όμως ένα κώλυμα. Ποιο ήταν αυτό; Μέχρι στιγμής ντόπιοι και οικολόγοι αγωνίζονταν σκληρά εναντίον αυτής της «προοπτικής». Τώρα όμως που οι κατεστραμμένες από την πυρκαγιά περιοχές δεν έχουν περιβαλλοντική αξία, αυτό το «μπαμ» δεν προβλέπεται να συναντήσει και πολύ μεγάλη αντίσταση...
Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό, ο ίδιος ο Πέτρος Δούκας εμφανίστηκε στην τηλεόραση δυο μέρες μετά την καταστροφή και προσπάθησε να... απαλύνει τον πόνο των κατοίκων των πληγεισών περιοχών με την υπόσχεση ότι ένα μεγάλο αναπτυξιακό τουριστικό σχέδιο (κατασκευή γηπέδου γκολφ...) θα αρχίσει να υλοποιείται αμέσως!
Τα δε ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, παρουσίαζαν το σχέδιο αυτό ως «ευεργεσία»...
Συνενοχή κυβέρνησης και αντιπολίτευσης
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 που ανέλαβε την εξουσία, αφιέρωσε εαυτόν στην κατεύθυνση της τουριστικής «αξιοποίησης» της ελληνικής υπαίθρου και των ακτών της, με σκοπό να αυξηθεί η ετήσια εισροή τουριστών στην Ελλάδα.
«Υπάρχουν ένα εκατομμύριο Ευρωπαίοι που ενδιαφέρονται να αγοράσουν θερινή κατοικία στην Ελλάδα» ήταν ένα από τα κύρια επιχειρήματα των κυβερνητικών αξιωματούχων, οι οποίοι συνήθιζαν να αναφέρονται στον τουρισμό ωσάν να είναι η «βαριά βιομηχανία της Ελλάδας» [ xiv ].
Ως εκ τούτου, το υπουργεία Δημόσιων Έργων και Τουρισμού επεξεργάστηκαν ένα σχέδιο τουριστικής «ανάπτυξης», υπό την ονομασία «Νέο Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», το οποίο φυσικά προσέφερε αφειδώς γη και ύδωρ στα τουριστικά καρτέλ. Σύμφωνα με το προαναφερθέν σχέδιο, ένας «επενδυτής» μπορεί να αγοράσει γη οπουδήποτε και απλώς ονομάζοντας την επένδυσή του «τουριστική» να πάρει γενναία επιδότηση και να χτίσει τέσσερις φορές περισσότερη έκταση από όση ένας ιδιώτης - με τον όρο βέβαια να πουλήσει το 70% των κατοικιών σε ιδιώτες και να λειτουργήσει το υπόλοιπο 30% ως ξενοδοχείο.
Έχει επίσης τη δυνατότητα να χτίσει σε περιβαλλοντικά προστατευόμενες περιοχές ή βραχονησίδες, αρκεί να τις ονομάσει «τουριστικές»! Μήπως φαντάζει ολίγον τι τριτοκοσμική αυτή η κατάσταση;
Όχι αδίκως, αν λάβουμε υπόψη ότι τέτοιου είδους καταστάσεις συμβαίνουν σε χώρες όπου παρατηρείται παντελής απουσία Εθνικού Κτηματολογίου και Δασολογίου, τα οποία θα κατοχύρωναν τις δασικές εκτάσεις και τους βιοτόπους και θα έκοβαν τυχόν πιθανές «ορέξεις» [ xv ].
Και η Ελλάδα, αν και έχει λάβει από την ΕΕ τα αναγκαία κονδύλια, δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην εκπόνησή του...
Ωστόσο, προκειμένου αυτό το σχέδιο «ανάπτυξης» να είναι απόλυτα επιτυχές, έπρεπε να λάβει χώρα και μια γενικότερη αναθεώρηση της χωροταξίας στην Ελλάδα. Εν ολίγοις να μπορούν να δοθούν άδειες εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων.
Έτσι, το 2007 η κυβέρνηση εισηγήθηκε στη Βουλή μια συνταγματική αναθεώρηση σύμφωνα με την οποία το Άρθρο 24 (εγγυάται την πλήρη απαγόρευση οικοδόμησης σε δασικές εκτάσεις) πρακτικά καταργούνταν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ καταδίκασε έντονα την αναθεώρηση και παρεμπόδισε την επικύρωση της αναθεώρησης, αποσύροντας μάλιστα και τους βουλευτές του από την ψηφοφορία. Λίγα χρόνια πριν, είχε εξελιχθεί η ίδια σκηνή, αλλά με... ανάποδους ρόλους: το 2003, που το ΠΑΣΟΚ κατείχε την εξουσία, προσπάθησε να περάσει πανομοιότυπη μεταρρύθμιση, αλλά η αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας αρνήθηκε να την υποστηρίξει...
Το Άρθρο 24 τελικά δεν καταργήθηκε, οι υποψήφιοι εμπρηστές όμως έπαιρναν το πρώτο «πράσινο φως» για να αρχίσουν να υλοποιούν τα σχέδιά τους.
Παράλληλα, το υφυπουργείο Περιβάλλοντος, που τυγχάνει να υπάγεται στο υπουργείο Δημόσιων Έργων και είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση των κρατικών κονδυλίων ως προς την προστασία δασών και βιοτόπων, μόνο ενέργειες προς όφελος του περιβάλλοντος δεν έκανε. Τα περισσότερα από τα -ήδη πενιχρά- κονδύλια για την περιβαλλοντική προστασία τα έστελνε πίσω(!) στο υπουργείο Δημόσιων Έργων, για να υποστηριχτούν διάφορα υπό κατασκευήν έργα. Η μόνιμη επωδός που ψιθυριζόταν σαν δικαιολογία για αυτό ήταν: «Το Υφυπουργείο Περιβάλ?οντος δεν είναι σε θέση να τα αξιοποιήσει όλα»...
Και ένας άλλος όμως παράγοντας φαίνεται ότι βάρυνε καταλυτικά στο πρόσφατο ολοκαύτωμα: ο παραγκωνισμός της Πυροσβεστικής. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η εν λόγω υπηρεσία, δεν προχώρησε στις απαιτούμενες προσλήψεις προσωπικού, προτιμώντας να προσλάβει χιλιάδες νέους αστυνομικούς (πιο αναγκαίους, φαίνεται...) αλλά και... αγροφύλακες.
Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες μέσα από το Πυροσβεστικό Σώμα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Βύρων Πολύδωρας έσπευσε να μεταθέσει αξιωματικούς που ήταν μέλη του κυβερνώντος κόμματος σε θέσεις-κλειδιά, οι οποίοι δυστυχώς αποδείχτηκαν αν όχι παντελώς ανίκανοι, τουλάχιστον ανεπαρκείς, στην αντιμετώπιση των πολυάριθμων πυρκαγιών που εκδηλώθηκαν [ xvii ]. Παράλληλα το υπουργείο φρόντισε να αχρηστεύσει εντελώς και το ρόλο της Δασικής Υπηρεσίας στη δασοπυρόσβεση, παραχωρώντας τον αμιγώς στην Πυροσβεστική, σε μια υπηρεσία που δεν γνώριζε πώς να προσανατολιστεί μες στα δάση αν δεν υπήρχε επαρκής χαρτογράφηση...
Η ώρα είχε πια φτάσει
Τα τουριστικά καρτέλ είχαν από νωρίς «διαγνώσει» όλη αυτήν την ατμόσφαιρα ανεπάρκειας. Και ενθαρρυμένα από το εκρηκτικό κοκτέιλ «υψηλότατες θερμοκρασίες - ισχυροί άνεμοι» των τελευταίων ημερών, διαισθάνθηκαν ότι ήρθε η ώρα τους...
Δεν έμενε πια τίποτα άλλο παρά να βρεθούν και οι φυσικοί αυτουργοί (ίσως οικονομικά εξαθλιωμένοι, με ελαφρώς ελαστική συνείδηση, μετανάστες, τοπικοί παρίες ή γενικώς φτωχοδιάβολοι ή ακόμα -ποιος ξέρει;- και έμμισθοι πράκτορες), των οποίων οι τραπεζικές καταθέσεις θα αυξάνονταν με μερικές χιλιάδες ευρώ. Την κατάλληλη στιγμή τα εμπρηστικά σχέδια μπήκαν σε πλήρη εφαρμογή...
Αποδιοπομπαίοι τράγοι
Μόλις μαίνονταν οι πρώτες φωτιές, όλοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για τους συνήθεις οικοπεδοφάγους που καίνε κομμάτια δασικών εκτάσεων κάθε χρόνο με σκοπό να χτίσουν μετά σ ' αυτές. Όταν όμως ξέσπαγαν ολοένα και νέες φωτιές, που στην κυριολεξία κατέκαψαν ολόκληρα χωριά και σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, πολλοί άρχισαν να υποψιάζονται ότι κάτι σάπιο συμβαίνει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας...
Ήταν εμφανές ότι η Ελλάδα δεχόταν επίθεση. Αυτό το πρόσεξε και η κυβέρνηση. Από ποιους όμως; Έπρεπε να βρεθεί γρήγορα ο φταίχτης. Κα ι εφόσον η Πυροσβεστική και η πολιτική της ηγεσία αποδείχθηκαν παντελώς ανίκανες, η ΝΔ επιχείρησε να αξιοποιήσει τον όλεθρο που προκάλεσαν τα καρτέλ προς... όφελός της!
Δύο μέρες μετά την πύρινη κόλαση, ο Πρωθυπουργός, ακολουθώντας παραινέσεις επικοινωνιακών του συμβούλων, εμφανιζόταν στην τηλεόραση φορώντας ένα απλό μπουφάν (όπως ο αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου) και δήλωνε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει «οργανωμένη τρομοκρατική απειλή».
Και αν ο ίδιος ούτε καν διανοήθηκε να κατονομάσει δημοσίως τους αληθινούς τρομοκράτες, των οποίων την ταυτότητα προφανώς γνωρίζει, κυβερνητικά μεγαλοστελέχια έβγαιναν υπογείως και κατάγγελναν είτε πασοκικές συνωμοσίες είτε δάκτυλο ξένης χώρας... Ορισμένοι μάλιστα έφτασαν μέχρι το (φαιδρότατο) σημείο να υπονοήσουν ότι τις πυρκαγιές τις έβαλαν άτομα του αναρχοαυτόνομου χώρου, «για να αποσταθεροποιήσουν τη Δημοκρατία»!
Τα δε προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ επινοούσαν κάθε μ νέους «εχθρούς»: Τούρκους, Αλβανούς, Σκοπιανούς.
Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ έσπευσε αμέσως να καταδικάσει όλα αυτά τα σενάρια, σαν θεωρίες συνωμοσίας, αλλά, μην μπορώντας (ή μη θέλοντας) να κατονομάσει το ποιος μπορεί να είναι αυτός που βάζει... 290 εστίες φωτιάς ταυτοχρόνως φρόντισε να ρίξει όλο το φταίξιμο στην κυβέρνηση κατηγορώντας την για ανικανότητα. Η αντιπαράθεση του ΠΑΣΟΚ με τα πανίσχυρα τουριστικά καρτέλ ίσως άλλωστε να του κόστιζε μεγάλες μερίδες ψηφοφόρων στις επικείμενες εκλογές...
Εν τω μεταξύ η Αστυνομία και οι υπαγόμενες σ' αυτήν μυστικές υπηρεσίες έδειξαν ότι θα έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να εντοπιστούν οι αυτουργοί του εγκλήματος. Αποτέλεσμα; Η σύλληψη μιας ηλικιωμένης γυναίκας στη Ζαχάρω για πρόκληση πυρκαγιάς ενώ μαγείρευε στην αυλή της, ενός Αλβανού μετανάστη που επαγγέλθηκε παραπλανητικά ότι είχε βάλει φωτιές με σκοπό να εκδικηθεί τους Έλληνες εργοδότες που τον είχαν κακομεταχειριστεί, αλλά και ενός 62χρονου με ψυχολογικά προβλήματα, παλιού στελέχους του ΠΑΣΟΚ ( σ.σ.: βρέθηκε επιτέλους ο ένοχος!), που συνελήφθη στην Αρεόπολη Λακωνίας και ο οποίος εξαναγκάστηκε, όπως αργότερα έγινε γνωστό, να ομολογήσει ότι ήταν ένας από τους εμπρηστές [ xviii ]...
Πολλοί άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως στην περίπτωση αυτή η Αστυνομία δεν δρούσε κατ' ανάγκην με τη (γνωστή) ανικανότητά της, αλλά ίσως να της είχε ανατεθεί μια αποστολή θόλωσης των νερών...
Ο τραγικός επίλογος
Μέρα με τη μέρα, όσο βγαίνουν όλο και περισσότερα στοιχεία στη δημοσιότητα, καθίσταται ολοένα και πιο εμφανής ο «ύποπτος» ρόλος των τουριστικών καρτέλ σ' αυτήν την υπόθεση.
Όλη δε η Πελοπόννησος βοά πια ότι τουριστικά μπλοκ της Δ. Ευρώπης (και της Αμερικής), με τη συνεργασία Ελλήνων επιχειρηματικών αντιπροσώπων και την ανοχή ντόπιων πολιτικών, από καιρό προσπαθούν να μετατρέψουν την περιοχή τους σε τεράστιο τουριστικό θέρετρο για πλούσιους Ευρωπαίους (και Αμερικανούς) και τους κατοίκους της σε σερβιτόρους.
Αν όμως σκόπευαν να την αξιοποιήσουν, γιατί να φτάσουν στο σημείο να την... κάψουν;
Την απάντηση μας τη δίνει, πάλι, η ίδια η Πελοπόννησος, οι... ιθαγενείς της οποίας δεν έδειχναν και πο?ύ σύμφωνοι σ' ένα τέτοιο σχέδιο. Το μόνο που δεν ήθελαν οι Πελοποννήσιοι θα ήταν να ξυπνήσουν μια μέρα και να δουν εκποιημένη τη γη τους, κοψοχρονιά, σε μια πολυεθνική και τους εαυτούς τους σε ρόλο σύγχρονων ειλώτων.
Ασκήθηκαν λοιπόν πιέσεις – οικονομικές και άλλου τύπου. Κι αυτές όμως δεν απέδωσαν. Και όταν πια κρίθηκε ότι όλες οι προσπάθειες ναυάγησαν, ένα πράγμα μόνο φαινόταν ότι θα έσωζε τα σχέδια των «επενδυτών»: μια τυχαία πύρινη λαίλαπα...
Η οποία ήρθε.
Μέχρι στιγμής, τα ευρωαμερικανικά καρτέλ φαίνεται ότι έχουν πετύχει το στόχο τους: ερήμωσαν ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας.
Θα καταφέρουν να ερημώσουν και την υπόλοιπη χώρα;
Ο μόνος που μπορεί να απαντήσει σ' αυτό είναι ο ίδιος ο (πληγείς) λαός:
Θα ξαναπάρει στα χέρια του τη γη που του ανήκει ή θα παραδοθεί αμαχητί στις τουριστικές βιομηχανίες που έ-ρ-χ-ο-ν-τ-α-ι οσονούπω σε Ολυμπία, Ζαχάρω, Ταΰγετο και Πάρνωνα;
Αυτός θα αποφασίσει...

Friday, August 31, 2007

ΕΝΑ ΔΩΡΟ...ΣΤΟ ΚΑΖΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ !


Με φόντο τα καμένα δάση της Πάρνηθας, νέα...αριστουργήματα της αρχιτεκτονικής στοχεύουν στην διακόσμηση της κατεστραμμένης περιοχής.
Με την συμβολή όλων βεβαίως γιατί δεν μπορεί να μην είδε πρόσεξε κανείς τι συμβαίνει εκεί. Με την ανοχή του λαού μας γίνονται όλα τα αίσχη εδώ και χρόνια κι έπρεπε να ξεφύγουμε από τους....ψύλλους στ' άχυρα, να πάμε σε ολική καταστροφή, για να ξεσηκωθεί ο κόσμος. Ξεσηκωμός όμως δεν σημαίνει μόνο μια πορεία, ούτε μια ψήφο. ΄Όλη αυτή η οργή δεν μπορεί να ξεφουσκώσει ρίχνοντας ένα χαρτί στην κάλπη.

Λέμε και ακούμε γύρω μας "τι έχει να γίνει από καταπατήσεις στις καμένες εκτάσεις....δε λέγεται" και όλοι μαζί συμφωνούμε πως "ναι πράγματι του χρόνου θα έχουν σηκωθεί πολλά παράνομα κτίρια" και δεν κάνουμε τίποτα, γνωρίζοντας ότι ΟΠΟΙΑ και να είναι η επόμενη κυβέρνηση-λαμόγιο, το ίδιο αποτέλεσμα θα έχει.
Γιατί δεν οργανώνονται πορείες έξω από τα αυθαίρετα? Γιατί δεν παίρνουμε όλοι την πρωτοβουλία να εμποδίσουμε ακόμα και να γκρεμίσουμε όποια οικοδομή ξεφυτρώσει στα ΠΡΩΗΝ δάση. Γιατί ένα μάτσο αλήτες τρώνε τη ζωή μας κι εμείς τους αφήνουμε; Είναι μήπως εκδήλωση αναρχίας όταν καταπατείται το δικαίωμα να ζει κανείς; Μήπως δεν είναι καθώς πρέπει κάποιος που το κάνει; Μάθαμε στο όνομα του, τάχα, καθωσπρεπισμού να είμαστε ένα με τα προβατάκια που κάηκαν ζωντανά στο μαντρί. Η λέξη "επανάσταση" ακούγεται γελοία κι όποιος τολμήσει κάηκε! Ας γυρίσουμε όλοι πλευρό κι ας κοιμηθούμε ήσυχα γιατί άλλωστε, για όλα φταίνε οι κυβερνήσεις.

Ποιος εμπιστεύεται την ίδια του τη ζωή σε ανθρώπους που έχουν φιλήσει κατουρημένες ποδιές για να ανέβουν στην εξουσία; Άνθρωποι-λέρες και λαμόγια χωρίς αξιοπρέπεια, είναι αυτοί που διοικούν τον τόπο μας. Οι ηθοποιοί χωρίς ταλέντο πως παίρνουν ρόλο; Κι εμείς λέμε ότι φταίνε οι κυβερνήσεις κι αφού τους βρίσουμε ησυχάζουμε.

Γιατί έχουμε μνήμη ψαριού κι όταν κοπάσει η θύελλα κανείς δεν θα θυμάται τι έγινε το καλοκαίρι του 2007;
Ο επόμενος καραγκιόζης της πολιτικής σκηνής θα σηκώσει τα χέρια και θα πει "δε φταίμε εμείς οι άλλοι". Δεν φταίνε όμως ούτε αυτοί ούτε οι άλλοι. Φταίνε 11 εκατομμύρια άνθρωποι που κάνουν τα στραβά μάτια.


-------------------------------------------------------------------------------------
Tουριστική αξιοποίηση της Πάρνηθας
Στις 20 Ιουνίου, λίγο πριν την πυρκαγιά είχε δημοσιευτεί ήδη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση του υπουργού Πολιτισμού Γ. Βουλγαράκη, με την οποία δίνεται άδεια ανοικοδόμησης κι επέκτασης στο καζίνο του «Μον Παρνές», μέσα στον πυρήνα του εθνικού δρυμού ενώ στη διαχείριση του Καζίνο έχουν παραχωρηθεί με σύμβαση 3.100 στρέμματα επίσης στον πυρήνα του Δρυμού, από το 2001. Παρά τη θέση του Καζίνο στη κορυφή Μαυροβούνι, σε υψόμετρο 1100 μ. στον πυρήνα του εθνικού δρυμού, το όλο συγκρότημα δεν αναφέρεται καν στο πρόσφατο σχέδιο του προεδρικού διατάγματος της Πάρνηθας του ΥΠΕΧΩΔΕ. Η συνολική επένδυση για την ανοικοδόμηση και την επέκταση του καζίνο φθάνει τα 140 εκατομμύρια ευρώ. Είναι πολλά τα λεφτά... Το Καζίνο-Μοντ Παρνές ανήκει σε πολυεθνική που δραστηριοποιείται επίσης στη Θεσσαλονίκη με το Regency Casino Thessaloniki και το ξενοδοχείο Hyatt Regency Thessaloniki και στην Αθήνα με το ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετανία". Aνεβαίνοντας προς την Πάρνηθα στα δεξιά του δρόμου -λεωφόρος Πάρνηθος- μια ακόμα οικοδομή, η πιο προωθημένη, που ξεφύτρωσε μέσα στο δάσος μόλις πρόσφατα. Για όποιον αμφιβάλει οι εργολάβοι έχουν αναρτήσει σε κάποιο πεύκο, πριν το κόψουν κι αυτό, την άδεια οικοδομήσεως μέσα στο δάσος! Στο βάθος, στην κορυφή, το Καζίνο! Νομιμότατο κι αυτό. Στα αριστερά του δρόμου, στο Μετόχι, μέχρι το ρέμα του Αι Γιώργη γίνεται χαμός! Ανοίγονται δρόμοι, σηκώνονται οικοδομές, ξεφυτρώνουν περιφράξεις, ξεριζώνονται δέντρα και σχηματίζονται τεχνητά ξέφωτα που στρώνονται με χαλίκια για να μη ξαναφυτρώσει τίποτα! Στο εναπομείναν δάσος και μέσα στο ρέμα φορτηγά ξεφορτώνουν κάθε είδους μπάζα και σκουπίδια Μόνο τυφλός δεν τα βλέπει όλα αυτά αλλά συνεχίζονται ανεμπόδιστα μέχρι πλήρους καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ της Ελληνικής Δημοκρατίας, Τεύχος 4ο, Αρ. Φύλλου 337, 25 Ιουλίου 2007, ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, Αριθ. 3220. Κήρυξη ως αναδασωτέων των δασών και των δασικών εκτάσεων μπλα μπλα μπλα Ορεινού Όγκου Πάρνηθας μπλα μπλα μπλαΒ) Εξαιρούνται και δεν κηρύσσονται με την παρούσα απόφαση αναδασωτέες :3) Οι εκτάσεις που στον χάρτη με διάγραμμα κλίμακας 1:20.000 που συνοδεύει την παρούσα, σημειώνονται με μπλε χρώμα και φέρουν τις ενδείξεις 1, 2, 3, 4, 5 και 6, οι οποίες βρίσκονται σε νόμιμη αλλαγή χρήσης και συγκεκριμένα, οι εκτάσεις με τις ενδείξεις 1, 2, 3, 4 και 5, συνολικού εμβαδού 62,59 στρ. ως εμπίπτουσες στις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3139/2003 "Ρυθμίσεις για τα Καζίνα Πάρνηθας και Κέρκυρας και άλλες διατάξεις " (ΦΕΚ 100/τ.Α./30.4.2003) και η έκταση μπλα μπλα μπλα *Η εν λόγω έκταση των 62,5 στρεμμάτων αφορά αποκλειστικά στο Καζίνο Πάρνηθας, το ΠΑΣΟΚ το ξεκίνησε (ν. 3139/2003) με την υποστήριξη της ΝΔ και η ΝΔ το ολοκληρώνει με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ. Όταν εχθές σε τηλεοπτική, πολιτική συζήτηση το θέμα αναφέρθηκε από εκπρόσωπο μικρού κόμματος, οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων αίφνης ξέχασαν τις διαφωνίες τους, ενώθηκαν και με φωνασκίες, ειρωνείες και άλλους τρόπους προσπάθησαν να μη γίνει κατανοητό το τι ακριβώς έλεγε η εν λόγω ομιλήτρια, τέλος, απλώς το προσπέρασαν.

Monday, August 27, 2007

ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ...


Όσα ζούμε συνιστούν μια οικολογική αλλά και ανθρωπιστική καταστροφή. Δεκάδεςάνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τις φωτιές στα δάση. Θρηνούμε την απώλειατου φυσικού πλούτου μας αλλά και της ίδιας της ζωής. Τεράστιες είναι οιζημιές σχεδόν σε όλη την χώρα αυτό το καλοκαίρι. Πολλοί άνθρωποι δεν έχασανμόνο το σπίτι τους ή τις σοδειές τους αλλά και τη δυνατότητα να επιβιώσουν,αφού καταστράφηκαν καλλιέργειες δένδρων και χάθηκαν κοπάδια ζώων.Η πρωτοφανής αυτή οικολογική καταστροφή και η ανθρωπιστική κρίση, θέτει τουςπολιτειακούς και πολιτικούς φορείς μπροστά στην ανάγκη να στραφούν άμεσα σεενέργειες και αποφάσεις που θα μετριάσουν τις επιπτώσεις αυτής τηςκαταστροφής και θα συμβάλλουν στην προστασία του υπόλοιπου δασικού καιφυσικού πλούτου της χώρας.Γι' αυτό, η συνέχιση της προεκλογικής εκστρατείας μέσα σε συνθήκεςοικολογικής και ανθρωπιστικής καταστροφής θα συμβάλει στην περαιτέρωαπαξίωση της πολιτικής στη συνείδηση των πολιτών, μια και την ίδια στιγμήπου θα υπάρχει αντιπαράθεση των κομμάτων:(α) χιλιάδες άνθρωποι θα θρηνούν τους δικούς τους, τα σπίτια τους αλλά καιθα χρειάζονται βοήθεια για να ξαναποκτήσουν ένα επάγγελμα και τα μέσαεπιβίωσης,(β) δημιουργούνται σε κάποιους προσδοκίες ότι η καταστροφή των δασών σήμεραθα δώσει τη δυνατότητα να "" αργότερα αυτές οι περιοχές γιαοικιστικές ή άλλες χρήσεις, όπως έχει γίνει επανειλημμένα στο παρελθόν, μεκατασκευές αυθαιρέτων και καταπατήσεις που "" αργότερα,(γ) είναι φανερή η έλλειψη προετοιμασίας και προσαρμογής στις νέες συνθήκεςπου επικρατούν ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής (υψηλές θερμοκρασίες,μείωση βροχοπτώσεων κα που ευνοούν την εξάπλωση των πυρκαγιών),(δ) οι αδυναμίες σε πολιτικές, υποδομές και μέσα, οι σκουπιδότοποι μέσα σταδάση, η διεκδίκηση των δασών για άλλες χρήσεις οδηγούν στην καταστροφή τωνδασών και την ερημοποίηση της χώρας(δ) πρέπει να υπάρξουν τώρα βαθιές αλλαγές στις πολιτικές, πρακτικές καιυποδομές για την προστασία των δασών αλλά και κινητοποίηση της κοινωνίας,τιτάνια προσπάθεια πρόληψης των πυρκαγιών, αποτροπής εμπρησμών, καθαρισμούτους από τα σκουπίδια, περιφρούρηση και διαχείριση τους

Monday, August 6, 2007

parking στον αρχαιολογικό χώρο του ΘΗΣΕΙΟΥ !!!


Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΘΗΣΕΙΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΠΑΡΚΙΝΓΚ,…


Ο μη-κερδοσκοπικός Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Θησείου καταγγέλει,ότι μέσα στην γενική αδιαφορία ,εκ μέρους του αρμόδιου υπουργείου και των υπηρεσιών του,ο αρχαιολογικός χώρος μεταξύ του λόφου του Αρείου Πάγου και του Θησείου ,μετατρέπεται σταδιακά σε ένα χώρο αυθαίρετου παρκαρίσματος και διέλευσης αυτοκινήτων,πράγμα του προσβάλει και τον πολιτισμό μας και την πόλη μας.
Το αίσχος της αυθαιρεσίας, επικεντρώνεται, κυρίως,στο τμήμα μεταξυ του αδιεξόδου της οδού Πολυγνώτου στην Πλάκα και της εξόδου ενός υποτιθέμενου πεζόδρομου, που διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο και καταλήγει επι της οδού Αποστόλου Παύλου ,απέναντι από τον καλοκαιρινό κινηματογράφο ΘΗΣΕΙΟ,όπου παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων και των περαστικών χρησιμοποιείται καθημερινά από δεκάδες αυτοκίνητα,ακόμη και υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού,που βρίσκουν πολύ έξυπνη την ιδέα να παρκάρουν επιδεικτικά και δωρεάν μέσα στον αρχαιολογικό χώρο,αδιαφορώντας ακόμη και για τον χλευασμό των εκατοντάδων ξένων επισκεπτών που διέρχονται από αυτήν την καρδιά της Αρχαίας Ελλάδας…
Ούτε μια μπάρα δεν τοποθετείται,έτσι για το θεαθείναι,τις δε βραδυνές ΄,κυρίως,ώρες ,αποτελεί ξέφραγο αμπέλι,με σοβαρή την πιθανότητα ακόμη και πυρκαγιάς,αφού κανένας έλεγχος δεν υπάρχει…
Για του λόγου το αληθές,σας στέλνουμε φωτογραφίες από τον χώρο,καθώς και φωτοτυπία μιας από τις πολλές επιστολές που έχουμε απευθύνει στον Υπουργό κο Γ.Βουλγαράκη,και η οποία δεν απαντήθηκε ποτέ,..



ΑΘΗΝΑ,8-8-07


Για το Δ.Σ.


ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ

ΕΙΡΗΝΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΡΔΗΝ

Στό νέο τεύχος ,ΙΟΥΛΙΟΥ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007, του περιοδικού ΑΡΔΗΝ ,που διευθύνει ο Γ.Καραμπελιάς διαβάστε το άρθρο του Κ.ΣΤ.ΤΣΙΠΗΡΑ,για μια πολιτική εξοικονόμισης ενέργειας στον κτιριακό τομέα,με δριμύα κριτική στον υποτιθέμενο υπουργό Περιβάλλοντος ,και κατ ουσίαν ,και μόνο,Δημοσίων Εργων Γ.Σουφλιά.
Κυκλοφορεί στα περίπτερα.

Sunday, August 5, 2007

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΥ ΠΑΛΟΥΜΠΑ,Ν.ΑΡΚΑΔΙΑΣ,9-8-2007

Στου Παλούμπα,πρωτεύουσα του Δήμου Ηραίας ,του νομού Αρκαδίας,την Πεμπτη 9 Αυγούστου 2007,στις 7 μ.μ.,ομιλία του Κώστα Στεφ.Τσίπηρα,με θέμα την αναγκαιότητα προστασίας της φύσης,και την ήπια ανάπτυξη οικο-τουριστικών δραστηριοτήτων.(με παράλληλη προβολή διαφανειών)
Πρόσβαση απο την Δημητσάνα,ή,απο την Αρχαία Ολυμπία.

Thursday, July 26, 2007


ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ,ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ,ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΤΕΦ. ΤΣΙΠΗΡΑ

ΧΑΡΤΙΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ


Ένα μετακινούμενο πένθος, από την εσχατιά του Έβρου μέχρι τον «Νότο του Νότου» στην Κρήτη, περνώντας από τα βουνά της Πίνδου και τον ξεχασμένο Μοριά, στο πλαίσιο ενός χάρτινου ταξιδιού.
Ένας Κεφαλλονίτης που επιστρέφει ύστερα από σαράντα χρόνια στο νησί του. Ένας καραγκιοζοπαίχτης που δίνει την τελευταία παράσταση της ζωής του. Ένα Δραμινός ιδιοκτήτης σκυλάδικου. Ένας Κρητικός που ζητάει εκδίκηση. Ο Άγιος Βονυσάφριος. Η κυρία Μπεμπέκα. Η θεία από την Αμερική. Οι λύκοι της Νιάλας. Ο κυρ Νίκος…
Χάρτινα δεν είναι τα ταξίδια εκείνα που τείνουν να υποκαταστήσουν τα ταξίδια τα οποία, κατά τεκμήριο, ένας άνθρωπος δεν θα κάνει ποτέ του, ούτε εκείνα που θα χρησιμοποιήσει κάποτε σαν άλλοθι, όταν αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο όλων των ταξιδιών, εκείνο της ζωής…, αλλά εκείνα, τα αληθινά, που βιώθηκαν από τον οδοιπόρο και πραγματοποιήθηκαν από το συγγραφέα, μέσα από την τέχνωση του ενεργητικού του νου, τις πνευματικές του αναζητήσεις στο χώρο και τις φανταστικές επιβολές της διανοίας του, χωρίς όρους αυτο-περιορισμού του χρόνου, του λόγου και της φαντασίας…

ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΤΡΙΟΡΟΦΑ ΣΤΗΝ ΣΙΦΝΟ...


ΣΙΦΝΟΣ 24/7/2007

ΠΡΟΣ : ΤΟΝ ΝΟΜΑΡΧΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ


ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ : 1. ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
2. ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΕΧΩΔΕ
3. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
4. ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΗΛΟΥ
5. ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΥΡΟΥ
6. ΔΗΜΑΡΧΟ ΣΙΦΝΟΥ


Κύριε Νομάρχα,
Όπως γνωρίζετε το Βαθύ της Σίφνου αποτελούσε μέχρι σχετικά πρόσφατα ένα από τα τελευταία ανέγγιχτα τοπία και τοποθεσίες των Κυκλάδων που όλοι αγαπήσαμε και αγαπάμε.

Δυστυχώς όμως άρχισαν να εμφανίζονται δείγματα τις νεοελληνικής αυθερεσίας και διοικητικής ανεπάρκειας που προσβάλουν την Ελλάδα και τον πολιτισμό της με χαρακτηριστικό παράδειγμα το αυθαίρετο συγκρότημα τριώροφων κτιρίων που κτίζεται στην δυτική πλευρά του όρμου Βαθύ της Σίφνου κατά παράβαση και της πολεοδομικής νομοθεσίας και της κοινής λογικής, αλλά και η μη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού με αποτέλεσμα τα λύματα δεκάδων ενοικιαζόμενων δωματίων να καταλήγουν στον όρμο και να τον μολύνουν (βλέπε συνημμένες φωτογραφίες).

Για αυτό και σας ζητάμε να μας απαντήσετε άμεσα για τις ενέργειες που έχουν γίνει για την άρση των αυθαιρεσιών αυτών.

Ο Σύλλογος Ολιστικής Αρχιτεκτονικής και Οικολογικής Δόμησης (Σ.ΟΛ.ΑΡ.) που περιλαμβάνει στις τάξεις του εκατοντάδες μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων κα από όλη την Ελλάδα θα παρακολουθεί το θέμα αυτό πολύ στενά και πριν προχωρήσει στην δημοσιοποίηση της υπόθεσης αυτής στον Ελληνικό και Διεθνή τύπο θα περιμένει με ανυπομονησία την απάντηση σας.



Με τιμή,
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου


Θέμης Στεφ. Τσίπηρας Ηλίας Μεσσίνας
Αρχ. Μηχ.- Πολεοδόμος Αρχ. Μηχ. – Δρ. Χωροταξίας

Tuesday, July 17, 2007

ΚΤΙΡΙΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΣΤΟ 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ!!!...


ΑΘΗΝΑ 16/7/2007


ΠΡΟΣ: Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομαρχίας Κεφαλληνίας



Κοινοποίηση: 1. Γραφείο Πρωθυπουργού
2. Γραφείο Υπουργού Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων
3. Πρόεδρο Ο.Σ.Κ.
4. Νομάρχη Κεφαλληνίας
5. Σύλλογο Διδασκόντων 2ου Δημοτικού Σχολείου Κεφαλληνίας
6. Ημερήσιο και Περιοδικό Τύπο
7. Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων 5ου Δ.Σ. ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ


Κύριε Διευθυντά,

Ο Σύλλογος Ολιστικής Αρχιτεκτονικής και Οικολογικής Δόμησης (Σ.ΟΛ.ΑΡ.), επιθυμεί να σας εκφράσει την αγανάκτηση του για την μεταστέγαση του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αργοστολίου σε μεταλλικά, ενεργοβόρα και άθλιας αρχιτεκτονικής κουτιά που προσβάλουν την Αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της Κεφαλληνίας και μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των μαθητών και των εκπαιδευτικών διότι:

Ø Τα κλουβιά αυτά (βλέπε συνημμένες φωτογραφίες) δεν συνάδουν με την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία ούτε των Επτανήσων, ούτε του Αργοστολιού και προσβάλουν βάναυσα το τοπίο, δημιουργώντας παράλληλα για τους μαθητές και τους διδάσκοντες ένα δομημένο περιβάλλον ανάξιο ενός εκπαιδευτηρίου.
Ø Στα υλικά με τα οποία έχει κατασκευαστεί περιλαμβάνονται τοξικές ουσίες π.χ. πολυουρεθάνη, αλλά και η ίδια η μεταλλική κατασκευή τους λειτουργεί σαν ηλεκτρομαγνητικός κλωβός τύπου faraday, με απροσδιόριστες επιπτώσεις στην υγεία των μαθητών και των εκπαιδευτικών
Ø Σε μία εποχή που η ανθρωπότητα αλλά και όλες οι χώρες της Ε.Ε. κάνουν μία μεγάλη προσπάθεια για την εξοικονόμηση ενέργειας στον κτιριακό τομέα (βλέπε Κοινοτική Οδηγία 91/2002) κατασκευάζονται κτίρια κλουβιά με συστοιχίες κλιματιστικών μηχανημάτων χωρίς έστω μία στοιχειώδη αρχιτεκτονική εξοικονόμησης ενέργειας για θέρμανση, δροσισμό και φωτισμό; Και είναι απορίας άξιο αν αυτό το έργο έχει χρηματοδοτηθεί έστω και κατά ένα μέρος από την Ε.Ε. Ποια τεχνική και οικονομική υπηρεσία ενέκρινε, αυτού του είδους την ενεργοβόρα κατασκευή;

Κύριε Διευθυντά, να είστε σίγουρος ότι ο σύλλογος μας που έχει μέλη εκατοντάδες μηχανικούς όλων των ειδικοτήτων και σε όλη την χώρα και ο οποίος είναι σε σταθερή επαφή με αντίστοιχους συλλόγους σε όλη την Ευρώπη, συμπαρίσταται στον αγώνα που κάνει ο Σύλλογος Διδασκόντων αλλά και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αργοστολιού, παρακολουθεί το θέμα αυτό πολύ στενά και περιμένει την απάντηση σας πριν προβεί στις επόμενες ενέργειες του και στην διεθνοποίηση του ζητήματος που προσβάλει και την χώρα μας και την αρχιτεκτονική της φυσιογνωμία.



Με τιμή,
Για το Δ.Σ. του Σ.ΟΛ.ΑΡ.




ΗΛΙΑΣ ΜΕΣΣΙΝΑΣ ,αρχ.μηχανικός-δρ.χωροταξίας

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤ. ΤΣΙΠΗΡΑΣ ,πολ.μηχ.-δρ.χωροταξίας

Tuesday, July 10, 2007

ΕΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ Σ.Ο.Σ. ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΚΙΕΣ...


What gives know these images seem painfull for you, but we feel the pain...!! We are being slaughtered by ruthless people and it's going on RIGHT NOW...!!! him the right to kill us. Who is he to decide about life and death

ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ


ΘΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ; ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ Δ. ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ 17ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ Την Τρίτη 3/7/2007 στο ΥΠΠΟ, σε πολύωρη κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ (που ορίστηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 29/6/07 χωρίς να ειδοποιηθούν οι έχοντες έννομο συμφέρον) αποφασίστηκε, με μια ψήφο διαφορά (την διπλή ψήφο του προέδρου) ο αποχαρακτηρισμός του κτιρίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 από Εργο Τέχνης, με σκοπό να ακολουθήσει αποχαρακτηρισμός και του αρ. 19 και να κατεδαφισθούν. Αιτιολογία: η θέα από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως που θεωρήθηκε υπέρτερο δημόσιο συμφέρον. Παρά την απόπειρα αιφνιδιασμού, πρόλαβαν να ταχθούν κατά της κατεδάφισης η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Πανεπιστημιακές Σχολές, ο Δήμος Ιωαννίνων, Ακαδημαϊκοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου κ.α. Το κτίριο της Διον. Αρεοπαγίτου 17, είναι έργο του 1930 του Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου (1875 1957) . Ο Κουρεμένος ήταν αριστούχος της Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, Ακαδημαϊκός, ζωγράφος, καθηγητής στο ΕΜΠ, φίλος του Ελ. Βενιζέλου και του Pablo Picasso. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία για το έργο του στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, το Δουβλίνο. Το κτίριο θεωρείται από τους μελετητές ως ένα από τα πιο σημαντικά της εποχής του μεσοπολέμου στην Αθήνα, ίσως το ωραιότερο δείγμα Art Deco στην πόλη. Την όψη του κοσμούν γλυπτά, ψηφιδωτά, ορθομαρμαρώσεις από κόκκινο και γκρίζο μάρμαρο. Χαρακτηρίζεται διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1978 και έργο τέχνης από το ΥΠΠΟ το 1988. Σε όλους τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η ύπαρξη των διατηρητέων 17 & 19 είναι βασική προϋπόθεση για τον σχεδιασμό. Στο Νέο Μουσείο επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ύψος 24μ., ώστε να «συνομιλεί με τον Παρθενώνα» πάνω από τα κτίρια της περιοχής. Το ΚΑΣ το 2003 δικαιολογεί τη θετική του απόφαση για την ανέγερση του Μουσείου με το σκεπτικό ότι το Μουσείο δεν θα είναι ορατό από την Δ. Αρεοπαγίτου και συνεπώς δεν θα επιβαρύνει τα μνημεία και τα διατηρητέα κτίρια. Εγκρίνει δηλαδή την ανέγερση του Μουσείου, επειδή ο τεράστιος όγκος του κρύβεται από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου! Με το ίδιο σκεπτικό εγκρίνεται η ανέγερση και από το ΣτΕ το 2005. Με την κατεδάφιση των δύο αυτών διατηρητέων κτιρίων ουσιαστικά ακρωτηριάζεται ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της Δ. Αρεοπαγίτου. Ταυτόχρονα χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ιστορίας μας. Και όλα αυτά στο όνομα ενός κτιρίου μουσείου το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αποστολή τη διατήρηση και τη μεταφορά της μνήμης και όχι την καταστροφή της. Και δυό λόγια για τη θέα: Από την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα φαίνεται ο Παρθενώνας και ολόκληρος ο βράχος της Ακρόπολης. Κρύβεται το Θέατρο του Διονύσου, όχι μόνο από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά και από τα ψηλά πλατάνια του δρόμου που αποτελούν τη «δροσιά των περιπατητών» όπως επεσήμανε η Μαρίζα Κωχ, και από τα πυκνά κυπαρίσσια του αρχαιολογικού χώρου. Θα πρέπει και αυτά να «καούν» στο όνομα του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος; Τα κτίρια της Διον. Αρεοπαγίτου στην ουσία εμποδίζουν το εστιατόριο του Μουσείου να φαίνεται από τον Μεγάλο Περίπατο και τον Αρχαιολογικό χώρο. Το τεράστιο, υπαίθριο εστιατόριο θα λειτουργήσει πάνω σε μια υψηλή τσιμεντένια εξέδρα πρόβολο (στο ύψος της στέγης του κτιρίου Βάιλερ) που εξέχει από τον κύριο όγκο του Μουσείου, προς τη Διον. Αρεοπαγίτου, επί της οποίας σημειωτέον ότι δεν επιτρέπεται χρήση εστιατορίου. Όσο για τις πίσω όψεις των διατηρητέων, που φαίνονται από το Μουσείο, υπάρχουν λύσεις: φύτευση δένδρων, αρχιτεκτονική ανάπλαση, εικαστικές παρεμβάσεις. Αρκεί να συναινέσει το ΥΠΠΟ. Με την σκανδαλώδη απόφαση επιχειρείται να καταλυθεί η ιερότητα του αρχαιολογικού χώρου, η πολύτιμη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, ο μοναδικός χαρακτήρας της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να πίνει τον καφέ του ο τουρίστας με ανεμπόδιστη θέα και να ενισχυθούν έτσι οι εμπορικές χρήσεις του μουσείου. Αυτό θέλουμε; Αν όχι, ας πάρει το μήνυμα ο Υπουργός Πολιτισμού και Βουλευτής Α Αθηνών Γ. Βουλγαράκης, τηλ. γραφείου 2103636177, fax 2103638137, email http://us.f366.mail.yahoo.com/ym/Compose?To=gvoulg@parliament.gr

Sunday, July 8, 2007

Η ΦΥΣΗ ΩΣ ΟΛΟΝ



Ο Ελληνικός ορεινός χώρος ως και η φύση του ως «Όλον»
Κ. Τσίπηρας, Πολιτικός Μηχανικός – Χωροτάκτης, Γεωγράφος
Πρόεδρος του Ελληνικού τµήµατος του ''Mountain Wilderness''
Μέλος του διεπιστηµονικού δικτύου ''Mountain Forum''
Περίληψη
Όταν ο Η.D. Thoreau έγραφε ότι: «είµαστε τόσο πλουσιότεροι σαν άνθρωποι, όσο
περισσότερα πράγµατα µπορούµε να απαρνηθούµε», προφανώς δεν εννοούσε την φύση, γιατί
χωρίς την φύση που µας περιβάλλει, από την οποία προερχόµαστε και στην οποία κάποτε θα
καταλήξουµε, δεν υπάρχει ζωή. Ο φιλόσοφος Edward Abbey θεωρούσε ότι η µεγαλύτερη
χρησιµότητα του σύγχρονου ανθρώπου πάνω στη γη, είναι εκτός από το γεγονός ότι επάνω
του στεγάζονται εκατοµµύρια αποικίες βακτηριδίων και µικρο-οργανισµών, ότι µε τον
θάνατο του παρέχει τροφή σε δεκάδες είδη εντόµων και σκωλήκων....
- ∆υστυχώς όµως σαν είδος, όχι µόνον δεν φαινόµαστε διατεθειµένοι να απαρνηθούµε
κάποια πράγµατα, αλλά δείχνουµε και ικανοί για να ικανοποιήσουµε τις ολοένα και
αυξανόµενες ανάγκες µας π.χ. σε ενέργεια, σε δοµηµένο χώρο, σε τεχνητή αναψυχή, σε
χώρους απόθεσης απορριµµάτων κλπ. κλπ., να καταναλώσουµε και το τελευταίο
τετραγωνικό µέτρο άγριας φύσης και παρθένας γης.
- Αυτή η αδηφάγος επέκταση που µπορεί κανείς να την ποσοστικοποιήσει εξετάζοντας
απλά µερικές αεροφωτογραφίες ενός τόπου, που τραβήχθηκαν σε διαφορετικές χρονικές
στιγµές, τροφοδοτείται αέναα από την πληθυσµιακή έκρηξη του ανθρώπινου είδους και
την σπάταλη εξαργύρωση ενός σηµαντικού τµήµατος της αύξησης του Α.Ε.Π. των
λεγόµενων προηγµένων χωρών, σε δοµηµένο και εκµεταλλεύσιµο χώρο, που ειδικά για
τις ορεινές περιοχές ,τις τελευταίες δεκαετίες, έχει αποκτήσει τραγικές διαστάσεις.
- Όλες οι προηγµένες χώρες διαθέτουν παρ’ όλα αυτά, ειδικές πολιτικές βουνού, εκτός από
την Ελλάδα.
Μια ενιαία και ολοκληρωµένη (γεωγραφικά και πολιτισµικά), εθνική «πολιτική βουνού»,
που η Ελλάδα αργά η γρήγορα θα πρέπει να καθιερώσει για να είναι όχι µόνο διαχρονικά
συνεπής προς τους εναποµείναντες ορεινούς πληθυσµούς, αλλά και προς τους µελλοντικούς
πληθυσµούς, που θα θελήσουν να επανα-αποικίσουν τον ορεινό χώρο, εξ αιτίας της
συνεχιζόµενης υποβάθµισης της ποιότητας ζωής στις πόλεις ή λόγω των κλιµατικών αλλαγών
στον πλανήτη µας, που θα δηµιουργήσουν έναν νέου τύπου «περιβαλλοντικό πρόσφυγα», στα
αµέσως επόµενα χρόνια.
Θα πρέπει, δε να στηρίζεται σε ένα αρχικό σύνολο κατευθύνσεων, που να οδηγήσει:
α) στην χάραξη µιας ενιαίας στρατηγικής που θα αντιµετωπίσει τον ορεινό χώρο, ως όλον,
οδηγώντας ταυτόχρονα στην αποκέντρωση της διαχείρισης του, µέσα από την
δηµιουργία ενός δικτύου υπερ-τοπικών ορεινών κέντρων (π.χ. Μέτσοβο, Βελβεντό,
Ανώγεια κλπ.) που δεν θα λειτουργούν µόνον σαν εκφραστές των µικρο-τοπικών
εξουσιών, αλλά σαν διαχειριστές πολιτικών σε ευρύτερες γεωγραφικές ενότητες.
β) στον συντονισµό των σήµερα κατακερµατισµένων, αποσπασµατικών και χωρίς ενιαία
χωροταξική λογική, υπηρεσιών και φορέων, που διαχειρίζονται προγράµµατα, εθνικά και
κοινοτικά και χρηµατοδοτικές δράσεις, µέσα από την θεσµοθέτηση ενός επείγοντος
«Εθνικού Προγράµµατος ∆ράσης για τις Ορεινές Περιοχές».
γ) στην λογική ύπαρξης ενός ελάχιστου ποσοστού του εθνικού µας εδάφους (π.χ. 10%),
όπου θα ενταχθούν περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης, µε κριτήρια βιοκεντρικά
και όχι κατ’ ανάγκην ανθρωποκεντρικά και
δ) στην καθιέρωση ενός διεπιστηµονικού εθνικού φορέα, κατά τα πρότυπα π.χ. των
ευρωπαϊκών Euromontana, που θα επιφορτισθεί µε την σύνθεση των τοµεακών
2
πολιτικών για τον ορεινό χώρο, τον έλεγχο και την αξιολόγηση τους και πάνω απ’ όλα
την επιβολή της συνυπευθυνότητας των τοπικών κοινωνιών, για το µέλλον της ορεινής
Ελλάδας.
Εισαγωγή
Η Ελλάδα, όσο κι αν αυτό φανεί απίστευτο σε πολλούς, είναι ουσιαστικά η πιο ορεινή χώρα
της Μεσογείου και των Βαλκανίων, καθ’ όσον το 42,3% του εδάφους της αποτελείται από
ορεινές περιοχές, (σύµφωνα µε την οδηγία 268/75 της Ε.Ε.) οι οποίες µάλιστα δεν
διακρίνονται για την συνεκτικότητά τους, αλλά για την έντονη χωρική διάσπασή τους και την
ανοµοιοµορφία των τοπίων που δηµιουργούν.
Στην Αυστρία π.χ. όλα είναι Άλπεις.
Στην Ιταλία όλα Απέννινα και Άλπεις.
Στην Ελλάδα, µπορούµε, εύκολα να διακρίνουµε 10 είδη τοπίων.
Ο µεγαλύτερος κίνδυνος για τον ελληνικό ορεινό χώρο, δεν είναι µόνο η τραγική µείωση
του πληθυσµού του, που έχει οδηγήσει στην δηµιουργία ενός εξαιρετικά εύθραυστου
κοινωνικο-οικονοµικού ιστού, αλλά πρώτα και κύρια, η άµεση και έµµεση κατασπατάληση
των φυσικών του πόρων και του τοπίου του µέσα από κοντόφθαλµες και αποσπασµατικές
πολιτικές, που ανταποκρίνονται, συν τοις άλλοις, στην λογική της χωρίς όρια ανάπτυξης.
1. Χώρος, όµως για ποιους;
Όταν ο Η.D. Thoreau έγραφε ότι: «είµαστε τόσο πλουσιότεροι σαν άνθρωποι, όσο
περισσότερα πράγµατα µπορούµε να απαρνηθούµε», προφανώς δεν εννοούσε την φύση, γιατί
χωρίς την φύση που µας περιβάλλει, από την οποία προερχόµαστε και στην οποία κάποτε θα
καταλήξουµε, δεν υπάρχει ζωή. Ο φιλόσοφος Edward Abbey θεωρούσε ότι η µεγαλύτερη
χρησιµότητα του σύγχρονου ανθρώπου πάνω στη γη, είναι εκτός από το γεγονός ότι επάνω
του στεγάζονται εκατοµµύρια αποικίες βακτηριδίων και µικρο-οργανισµών, ότι µε τον
θάνατο του παρέχει τροφή σε δεκάδες είδη εντόµων και σκωλήκων....
- ∆υστυχώς όµως σαν είδος, όχι µόνον δεν φαινόµαστε διατεθειµένοι να απαρνηθούµε
κάποια πράγµατα, αλλά δείχνουµε και ικανοί για να ικανοποιήσουµε τις ολοένα και
αυξανόµενες ανάγκες µας π.χ. σε ενέργεια, σε δοµηµένο χώρο, σε τεχνητή αναψυχή, σε
χώρους απόθεσης απορριµµάτων κλπ. κλπ., να καταναλώσουµε και το τελευταίο
τετραγωνικό µέτρο άγριας φύσης και παρθένας γης.
- Αυτή η αδηφάγος επέκταση που µπορεί κανείς να την ποσοστικοποιήσει εξετάζοντας
απλά µερικές αεροφωτογραφίες ενός τόπου, που τραβήχθηκαν σε διαφορετικές χρονικές
στιγµές, τροφοδοτείται αέναα από την πληθυσµιακή έκρηξη του ανθρώπινου είδους και
την σπάταλη εξαργύρωση ενός σηµαντικού τµήµατος της αύξησης του ΑΕΠ των
λεγόµενων προηγµένων χωρών, σε δοµηµένο και εκµεταλλεύσιµο χώρο (σε έναν
αµερικανό πολίτη π.χ. αντιστοιχούν 100 µ2, περίπου, ιδιωτικού και 200 µ2, δηµόσιου
χώρου, όταν σε έναν κινέζο, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι µόλις 10µ2 και 20 µ2,
αντίστοιχα, σύµφωνα µε στοιχεία του World Watch Institute).
H επικράτηση του ανθρώπου επί της φύσης επισηµαίνεται σήµερα και µε έναν ξεχωριστό
τρόπο στους δορυφορικούς χάρτες, που αποκαλύπτουν πως το µισό του πλανήτη µας, φέρει
επάνω του το «οικολογικό ίχνος» της ανθρωπότητας, δηλαδή την παρέµβαση της στον
πεπερασµένο γήινο οικοσύστηµά µας.
Παρέµβαση που δεν εκφράζεται µόνο µε το αξίωµα «κέρδος- περισσότερο κέρδος»,
αλλά και «χώρος – περισσότερος χώρος»
3
2. Χώρος «καθ’ ύψος» και «κατ΄ επέκταση»
Οι ανθρώπινες αυτές δραστηριότητες στον χώρο, ορίζονται και επεκτείνονται κυρίως «καθ’
ύψος» και «κατ’ επέκταση». Η κατ’ επέκταση ανθρώπινη δραστηριότητα είναι και η πιο
εύκολη, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Η καθ’ ύψος, η πιο δύσκολη.
Γι’ αυτό και οι ορεινές περιοχές του πλανήτη µας, αλλά και της χώρας, είναι κι εκείνες
που συγκριτικά µε τις πεδινές, κατάφεραν στις απαρχές του νέου αιώνα µας, να διατηρήσουν
σχετικά ανέπαφα τα φυσικά τους διαθέσιµα, την βιοποικιλότητα, αλλά και το πολιτισµικό
απόθεµα των ορεινών τους πληθυσµών.
Για πόσο καιρό ακόµη;
Κανείς δεν ξέρει....
- Το ότι ο ορεινός πληθυσµός της χώρας µας τελεί υπό κατάρρευση, το γνωρίζουµε (Το
1950 αντιπροσώπευε το 14,50% του συνολικού πληθυσµού της χώρας και το 1990 µόλις
το 9,16%, αν και τα επίσηµα στοιχεία είναι εντελώς πλασµατικά, εάν συνυπολογίσει
κανείς και το ελληνικότατο φαινόµενο της ετερο-δηµότευσης).
Ενδεικτικά στην Ήπειρο, στην οποία ο ορεινός πληθυσµός αντιπροσωπεύει το 12,1%, η
µείωση ήταν µεγαλύτερη του 40% και σε ορισµένα τµήµατα της Πελοποννήσου στην
οποία ο ορεινός πληθυσµός αντιπροσωπεύει το 12,5%, η µείωση ήταν άνω του 30%).
- Το ότι την περίοδο 1980-1997, σηµειώθηκε µια εντυπωσιακή µετακίνηση πληθυσµών
από τα ορεινά πολλών νοµών στα παραλιακά τους τµήµατα, δηλαδή εκεί ακριβώς που
εισέρευσε το χρήµα από τα Α’ και Β’ κοινοτικά πλαίσια στήριξης, επίσης το γνωρίζουµε.
- Το ότι, ακόµη, την τελευταία µόλις δεκαετία, ο ορεινός όγκος, αφέθηκε στην µοίρα του,
η κοινωνική και οικονοµική αποδιοργάνωση των χωριών έφερε υποβάθµιση και
καταστροφή της φύσης, υπερβόσκηση (δεν υπήρχε πια τοπικός έλεγχος), απώλεια
εδάφους (δεν συντηρούνταν καν οι πεζούλες), πληµµύρες, πυρκαγιές, µνηµεία της
αρχιτεκτονικής µας κληρονοµιάς (σπίτια, γεφύρια κλπ.) που κατέρρευσαν, έθιµα που
χάθηκαν, ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις που καταστράφηκαν, κλπ. κλπ. µόλις τώρα
το διαπιστώνουµε.
Παρ’ όλα αυτά, όµως, ο ορεινός χώρος, ανθίσταται ακόµη. Για πόσο καιρό; Κανείς δεν
ξέρει.
∆ιότι, ειδικά στην Ελλάδα ο ορεινός χώρος, πέρασε δυστυχώς, σταδιακά, από την φάση
της µη-ύπαρξης του σε κάθε αναπτυξιακό πρόγραµµα των δεκαετιών του ’70 και του ’80,
στην φάση της αποσπασµατικής ανάπτυξης, από τα µέσα της δεκαετίας του ’90.
Και έτσι, ακόµη και τα ελάχιστα ψήγµατα ήπιων προγραµµάτων και επεµβάσεων για την
συγκράτηση του πληθυσµού και την επιβίωση της άγριας φύσης του, εκτελούνται
µεµονωµένα και αποσπασµατικά δίχως διάθεση κεντρικού ή και περιφερειακού σχεδιασµού
και χωρίς προοπτική διεπιστηµονικής προσέγγισης.
Για παράδειγµα υπάρχουν προγράµµατα που εκτελεί η Νοµαρχία Τρικάλων, που ανήκει
στην περιφέρεια Θεσσαλίας και σταµατούν στην κορυφογραµµή της νότιας Πίνδου,
αφορώντας τον ανατολικό υδροκρίτη της, ενώ στον δυτικό, που ανήκει στην περιφέρεια της
Ηπείρου, λες και αποτελεί µέρος ενός άλλου βουνού, δεν υπάρχει κανένα πρόγραµµα.
Ή ήπιες επεµβάσεις που γίνονται στον ανατολικό Ταΰγετο, που ανήκει στον νοµό
Λακωνίας και υπακούουν σε άλλη λογική από τις σκληρές λογικές ανάπτυξης που
εφαρµόζονται στον δυτικό Ταΰγετο, που ανήκει στον νοµό Μεσσηνίας παρ’ ότι και οι 2 νοµοί
ανήκουν στην ίδια περιφέρεια!
Ή, ακόµα χειρότερα, ένας δήµαρχος της περιφέρειας του Ολύµπου που νοµίζει ότι δεν
τον αφορά η προστασία της φύσης της Κρήτης και τέλος πολύ χειρότερα, ένας πολίτης της
Πελοποννήσου δεν ενδιαφέρεται για την προστασία της αρκούδας, γιατί απλούστατα δεν
υπάρχουν αρκούδες στον Μοριά. Γι’ αυτό προκύπτει η άµεση και εθνικής σηµασίας
αναγκαιότητα για την χάραξη µιας στρατηγικής ειδικά για τον ορεινό χώρο.
4
Γι’ αυτό και προκύπτει η αναγκαιότητα αντιµετώπισης του ελληνικού χώρου ως όλον,
µέσα από την δηµιουργία ενός διεπιστηµονικού δικτύου παρατήρησης και παρακολούθησης
του.
3. Χαράσσοντας µια «πολιτική βουνού»
Είµαστε δυστυχώς η µοναδική ορεινή χώρα της Ευρώπης, που δεν διαθέτει πολιτική βουνού.
Μια ενιαία και ολοκληρωµένη (γεωγραφικά και πολιτισµικά), εθνική «πολιτική βουνού» θα
πρέπει λοιπόν να είναι όχι µόνο διαχρονικά συνεπής προς τους εναποµείναντες ορεινούς
πληθυσµούς, αλλά και προς τους µελλοντικούς πληθυσµούς, που θα θελήσουν να επανα-
αποικίσουν τον ορεινό χώρο, εξ αιτίας της συνεχιζόµενης υποβάθµισης της ποιότητας ζωής
στις πόλεις ή λόγω των κλιµατικών αλλαγών στον πλανήτη µας, που θα δηµιουργήσουν έναν
νέου τύπου «περιβαλλοντικό πρόσφυγα», στα αµέσως επόµενα χρόνια.
Θα πρέπει, δε να στηρίζεται σε ένα αρχικό σύνολο κατευθύνσεων, που να οδηγήσει:
1. στην χάραξη µιας ενιαίας στρατηγικής που θα αντιµετωπίσει τον ορεινό χώρο, ως όλον,
οδηγώντας ταυτόχρονα στην αποκέντρωση της διαχείρισής του, µέσα από την
δηµιουργία ενός δικτύου υπερ-τοπικών ορεινών κέντρων (π.χ. Μέτσοβο, Βελβεντό,
Ανώγεια κλπ.) που δεν θα λειτουργούν µόνον σαν εκφραστές των µικρο-τοπικών
εξουσιών, αλλά σαν διαχειριστές πολιτικών σε ευρύτερες γεωγραφικές ενότητες,
2. στον συντονισµό των σήµερα κατακερµατισµένων, αποσπασµατικών και χωρίς ενιαία
χωροταξική λογική, υπηρεσιών και φορέων, που διαχειρίζονται προγράµµατα, εθνικά και
κοινοτικά και χρηµατοδοτικές δράσεις, µέσα από την θεσµοθέτηση ενός επείγοντος
«Εθνικού Προγράµµατος ∆ράσης για τις Ορεινές Περιοχές»,
3. στην λογική ύπαρξης ενός ελάχιστου ποσοστού του εθνικού µας εδάφους (π.χ. 10%),
όπου θα ενταχθούν περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης, µε κριτήρια βιοκεντρικά
και όχι κατ’ ανάγκην ανθρωποκεντρικά και
4. στην καθιέρωση ενός διεπιστηµονικού εθνικού φορέα, κατά τα πρότυπα π.χ. των
ευρωπαϊκών Euromontana, που θα επιφορτισθεί µε την σύνθεση των τοµεακών
πολιτικών για τον ορεινό χώρο, τον έλεγχο και την αξιολόγηση τους και πάνω απ’ όλα
την επιβολή της συνυπευθυνότητας των τοπικών κοινωνιών, για το µέλλον της ορεινής
Ελλάδας.
4. Η ελληνική ορεινή φύση ως «µέρος»
Η Ελλάδα, όσο κι αν αυτό φανεί απίστευτο σε πολλούς, είναι ουσιαστικά η πιο ορεινή χώρα
της Μεσογείου και των Βαλκανίων, καθ’ όσον το 42,3% του εδάφους της αποτελείται από
ορεινές περιοχές (σύµφωνα µε την οδηγία 268/75 της Ε.Ε.), οι οποίες µάλιστα δεν
διακρίνονται για την συνεκτικότητά τους, αλλά για την έντονη χωρική διάσπασή τους και την
ανοµοιοµορφία των τοπίων που δηµιουργούν.
Στην Αυστρία π.χ. όλα είναι Άλπεις.
Στην Ιταλία όλα Απέννινα και Άλπεις.
Στην Ελλάδα, µπορούµε, εύκολα να διακρίνουµε 10 είδη τοπίων.
Ο µεγαλύτερος κίνδυνος για τον ελληνικό ορεινό χώρο, δεν είναι µόνο η τραγική µείωση
του πληθυσµού του, που έχει οδηγήσει στην δηµιουργία ενός εξαιρετικά εύθραυστου
κοινωνικο-οικονοµικού ιστού, αλλά πρώτα και κύρια, η άµεση και έµµεση κατασπατάληση
των φυσικών του πόρων και του τοπίου του µέσα από κοντόφθαλµες και αποσπασµατικές
πολιτικές, που ανταποκρίνονται, συν τοις άλλοις, στην λογική της χωρίς όρια ανάπτυξης.
Η συνειδητοποίηση από ολοένα και περισσότερους ανθρώπους της αλλοίωσης και της
καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, οδήγησε την ανθρωπότητα, πριν από έναν
αιώνα στον θεσµό των προστατευόµενων περιοχών, µε στόχο την προστασία της σπάνιας
χλωρίδας και πανίδας και των φυσικών οικοσυστηµάτων, προς όφελος της παρούσας και
των επόµενων γενεών.
5
Στην Ελλάδα, µε την γνωστή καθυστέρηση, εξ αιτίας των αναχρονιστικών δοµών της
κοινωνίας µας, ο πρώτος νόµος που αναγνώρισε την ανάγκη ίδρυσης προστατευόµενων
περιοχών ήταν ο Α.Ν. 856/1937, µε βάση τον οποίο και ιδρύθηκαν µέχρι το 1966, 7
Εθνικοί ∆ρυµοί.
Το θεσµικό βέβαια πλαίσιο προστασίας µιας βιο-περιοχής, αποτελούσε πιστό αντίγραφο
των αµερικανικών προτύπων που δηµιουργήθηκαν, στα τέλη του περασµένου αιώνα
µετά από προτάσεις και σκέψεις διανοητών και φυσιολατρών όπως ο Emerson, o Muir
και o Henry David Thoreau και δεν κατάφερε ούτε καν να ενσωµατώσει την παράλληλη
ευρωπαϊκή εµπειρία δεκαετιών, στο θέµα αυτό.
Όλα αυτά βέβαια στην θεωρία, γιατί στην πράξη, την στιγµή που κανένα πρακτικό µέτρο
δεν πάρθηκε για την φύλαξη π.χ. των ∆ρυµών ή για την σύνδεση της προστασίας της
φύσης και του οικο-τουρισµού µε τις τοπικές κοινωνίες, ακόµα και µε το Ν.∆. 996/1971
και άλλες συµπληρωµατικές διατάξεις, οι Ε.∆. στην Ελλάδα παρέµειναν και παραµένουν
στα χαρτιά.
Το ίδιο συνέβη και µε τον νόµο-πλαίσιο που ψηφίσθηκε στα 1986 «για την προστασία
του περιβάλλοντος» (Ν.1650/86) που περιέχει ειδικό κεφάλαιο «για την προστασία της
φύσης και του τοπίου», ο οποίος στην πράξη δεν έχει εφαρµοσθεί ποτέ, καθώς προβλέπει
(µε τα άρθρα 31, παρ.10 και 32, παρ.2), ότι οι προστατευόµενες περιοχές που έχουν
κηρυχθεί µε το Ν.∆. 996/71, µπορούν να ενταχθούν στις κατηγορίες του νέου νόµου
µόνο µε την έκδοση Ειδικού προεδρικού διατάγµατος, κάτι που δεν έχει γίνει µέχρι τώρα.
Το εκπληκτικό δε είναι όχι τόσο, ότι ο τελευταίος Ε.∆. που δηµιουργήθηκε στην Ελλάδα
(Πρέσπες), δηµιουργήθηκε από την χούντα των συνταγµαταρχών στα 1974 (!) και έκτοτε
τίποτα...., αλλά το γεγονός ότι παρά τις δεκάδες διεθνείς συµβάσεις και συµφωνίες που
έχει υπογράψει η χώρας µας: σύµβαση Ramsar (1971), συµβάσεις Βόννης και Βέρνης
(1983), οδηγίες ΕΟΚ 79/409 και 92/43, «Άνθρωπος & Βιόσφαιρα» της UNESCO,
συµφωνία CITES, «σύµβαση για την βιοποικιλότητα» που προωθήθηκε στην Παγκόσµια
∆ιάσκεψη του 1992, στο Ρίο της Βραζιλίας, αλλά και άλλες που απορρέουν από την
πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, µέχρι σήµερα, τίποτα το πρακτικό δεν έχει γίνει για
την προστασία της Φύσης και η Ελλάδα εξακολουθεί να γίνεται περίγελος στα διεθνή
FORA, αφού κάποιοι γραφειοκράτες ανώτεροι υπάλληλοι του Υπουργείου Γεωργίας,
εξακολουθούν να ξεγελούν τους πολιτικούς τους προϊσταµένους, παρέχοντας τους µια
πλαστή εικόνα για την προστατευόµενη φύση της πατρίδας µας, π.χ. ενώ είναι γνωστό
ότι το ποσοστό των προστατευόµενων περιοχών στην Ελλάδα ανέρχεται σε 0,53%,
κάποιοι υπάλληλοι αθροίζοντας την έκταση του Αγίου Όρους (που µπορεί να είναι
µοναστική πολιτεία, αλλά κάθε άλλο παρά προστατευόµενη περιοχή είναι για τους
γνωρίζοντες), αθροίζοντας και κάποια άλλα ανεκδιήγητα, ανεβάζουν το ποσοστό αυτό,
άλλοι στο 2 και άλλοι στο 3%, ανάλογα µε το πώς τους συµφέρει.
Μια είναι όµως η πραγµατικότητα στην Ελλάδα και αυτήν δεν µπορούν να την
αποκρύψουν: η Ελλάδα έχει το µικρότερο ποσοστό προστατευόµενης έκτασης στο
σύνολο της έκτασής της, από όλες τις χώρες της Ε.Ε. του ανεπτυγµένου κόσµου, ακόµα
και των Βαλκανίων, και ολόκληρες γεωγραφικές ενότητες όπως η Ανατ. Μακεδονία,
η Θράκη, η Θεσσαλία και η Πελοπόννησος δεν διαθέτουν ούτε έναν Ε.∆.
ΧΩΡΑ
Ολλανδία
Βουλγαρία
Ελβετία
Ιταλία
Αυστρία
ΕΚΤΑΣΗ ΣΕ ΕΚΤΑΡΙΑ
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΧΩΝ
183.774
261.417
774.206
1.997.995
2.090.796
% ΤΗΣ
ΕΚΤΑΣΗΣ
ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
5,41
2,35
22
6,63
24,93
ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΘΝ.
∆ΡΥΜΩΝ
10
9
10
17
3

Saturday, July 7, 2007

ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Η βουλιμική κερδοσκοπία μας έκαψε και υποδούλωσε τον κρατικό μηχανισμό
Οι ένοχοι είναι γνωστοί και μη εξαιρετέοι
Αφού αφαίρεσαν την μάσκα των φίλων του περιβάλλοντος, τράπεζες και εργολάβοι προσπάθησαν να αλώσουν σήμερα την «Γαζία», που ανακηρύχθηκε χώρος πρασίνου από το Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας. Τους σταμάτησε η Κοινότητα των κατοίκων
Η πρόσφατη καταστροφή της Πάρνηθας, του τελευταίου εκτεταμένου πράσινου δασικού πνεύμονα της Αθήνας και οι ταυτόχρονες πυρκαγιές στο νότιο Πήλιο, στον Κίσαβο και σε εκατοντάδες άλλες δασικές και ημιδασικές περιοχές, αποτελούν την τελευταία πράξη μιας τραγωδίας, που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια από τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες, αμέτοχοι οι περισσότεροι από μας. Πέρσι ήταν η Χαλκιδική, η Μάνη, πριν λίγα χρόνια η Πεντέλη ο Υμηττός , η Εύβοια , η Σάμος και όσα άλλα νησιά είχαν ακόμα διαφυλάξει τον δασικό τους πλούτο.
Γιατί άραγε καίγονται τα δάση; Πέραν των τυχαίων περιστατικών, που οφείλονται στην αμέλεια ή την αδιαφορία κάποιων και κυρίως στην αδράνεια και την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού δασοπυρόσβεσης, το μεγαλύτερο μέρος των πυρκαγιών των τελευταίων δεκαετιών οφείλεται στην προσπάθεια ιδιοποίησης δημόσιας δασικής γης από ιδιώτες με στόχο την κερδοσκοπική εκμετάλλευσή της.
Των πυρκαγιών προηγείται συνήθως η εκδήλωση ενδιαφέροντος για την «αξιοποίηση και ανάπτυξη» της περιοχής και έπεται η διαδικασία καταπάτησης, εκχέρσωσης και εξαφάνισης των δασικών χαρακτηριστικών της. Η μετατροπή της σε δήθεν λειτουργικό «αγρόκτημα» μέσω της φύτευσης ελιών και άλλων καρποφόρων δένδρων. Στην συνέχεια ο καταπατητής πουλάει το οικόπεδο πλέον σε εργολάβο ή απ’ ευθείας στον χρήστη, που προχωρά στην τσιμεντοποίησή του με την κατασκευή κάθε είδους κτιριακών εγκαταστάσεων , αυθαίρετων και νομότυπων.
Τεράστια ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη έχουν οι διοικούντες το κράτος, οι οποίοι με τη νομοθεσία καλύπτουν ουσιαστικά το συντελούμενο έγκλημα, διευκολύνοντας και επιβραβεύοντας τους αυθαιρετούντες και τους καταπατητές της δημόσιας δασικής γης.
Το κράτος απέτυχε να μας προφυλάξει. Καταλύθηκε από την κερδοσκοπία
Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα, ο μόνος δρόμος που μας απομένει είναι η αυτόνομη οργάνωση και αντίσταση.
Ας δημιουργήσουμε Ομάδες είτε Κοινότητες επιτήρησης των δασών και πρασίνων χώρων για καταγγελίες και άμεση επέμβαση σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, όπως γίνεται αυτή την στιγμή στην «Γαζία» στα Πατήσια
Ας διαμορφώσουμε όσοι φορείς μπορούν ένα κέντρο καταγγελιών για επεμβάσεις στα δάση και σε χώρους πρασίνου με τηλεφωνικό αριθμό, ιστοχώρο και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Ας το μετατρέψουμε σιγά σιγά σε ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό Παρατηρητήριο Δασών και Χώρων Πρασίνου
Ας ενισχύσουμε και οργανώσουμε ορεινές και ημιορεινές οικο-κοινότητες, που θα βοηθούν, θα ενισχύουν και θα αξιοποιούν την αειφόρο ανάπτυξη των οικοσυστημάτων των δασών, όπως έκαναν παλιά οι βοσκοί και οι κάτοικοι των χωριών.
Απαιτούμε ταυτόχρονα από την πολιτεία:
· Να γίνουν άμεσα σε όλα τα βουνά μας εκτεταμένες και μελετημένες με βάση τους οικολογικούς νόμους, αναδασώσεις. Να διατεθεί τουλάχιστον το 3% του προϋπολογισμού γι’ αυτό τον σκοπό.
· Να σταματήσουν με κάθε τρόπο τα σχέδια καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος και να προκηρυχθούν οι εμπρηστές και οι δόλιοι υπάλληλοι.
· Να μην αλλάξουν χρήση τα δάση και οι δασικές εκτάσεις μέσω της αναθεώρησης του άρθρου 24, 117 και 100 του Συντάγματος. Να καταργηθεί ο νόμος 3208/2003
· Να προχωρήσει άμεσα ώστε σε δύο χρόνια να γίνει το δασολόγιο
· Να παραιτηθεί η εκκλησία από την περιουσία της στα δάση
· Να μην παραχωρηθεί σε ιδιώτες καταπατητές η δημόσια δασική γη και στις εκτός σχεδίου περιοχές κατά το πρότυπο των παραχωρήσεων που έγιναν το 2003 στις εντός σχεδίου.
· Να κατεδαφιστούν μέσα σε ένα χρόνο όλα τα αυθαίρετα των δασικών εκτάσεων και να επιτηρούνται τα δάση ώστε να μην δημιουργηθούν νέα.
· Να μην περάσει το «Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό», που θα μετατρέψει τα βουνά και τις παραλίες όλης της χώρας σε ξενοδοχειακά συγκροτήματα
· Να ανασυγκροτηθούν, στελεχωθούν και συντονιστούν όλες οι υπηρεσίες που εμπλέκονται στην προστασία του δάσους, στις προϋποθέσεις αποτροπής πυρκαγιών και στην καταστολή τους εφ’ όσον εκδηλωθούν.
· Να μην οικοδομηθεί ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο περιαστικού ή αστικού πράσινου χώρου στις μεγάλες πόλεις. Να καταργηθούν με νόμο όλες οι άδειες ανοικοδόμησης νέων κτιρίων στον αστικό ιστό της Αθήνας και των Δήμων των μεγάλων πόλεων. Τα σχέδια πόλεων να περιλαμβάνουν υποχρεωτικά 30% πράσινο χώρο.
· Να προωθηθούν οι ΑΠΕ σε όλα τα κτίρια με κίνητρα επιδοτήσεων και όχι φορολογικά. Ότι νέα οικοδομή αναγείρεται να είναι υποχρεωτικά βιοκλιματική.
· Για να ενισχυθεί ηθικά και υλικά το εθελοντικό κίνημα ενεργών πολιτών, που παίρνουν στα χέρια τους την προστασία του δάσους.
Οι καιροί ου μενετοί

Thursday, July 5, 2007

10 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑ...


10 + 1 τρόποι για να σώσουμε το κλίμα
Αυτές είναι οι βασικότερες συμβουλές για την εξοικονόμηση ενέργειας.
1. Αλλάζουμε τις λάμπες πυρακτώσεως στο χώρο μας με λάμπες εξοικονόμησης.
2. Κλείνουμε την τηλεόραση, το στερεοφωνικό, και γενικά όλες τις ηλεκτρικές συσκευές από τον κεντρικό διακόπτη (δεν τις αφήνουμε σε κατάσταση stand by)
› Ετήσια εξοικονόμηση περίπου 30 € από τους λογαριασμούς του ρεύματος και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 300 κιλά.
3. Η σωστή μόνωση του σπιτιού εξασφαλίζει δροσιά το καλοκαίρι και ζέστη το χειμώνα. Αποφεύγουμε έτσι τη χρήση ηλεκτρικού καλοριφέρ ή σόμπας.
› Αν τοποθετήσουμε διπλά τζάμια εξοικονομούμε 10% στο λογαριασμό της θέρμανσης. Αν επιπλέον αυτά έχουν θερμοδιακοπή χαμηλής εκπομπής, η εξοικονόμηση φτάνει το 20 – 30%
4. Το καλοκαίρι βάζουμε ανεμιστήρα για να δροσιστούμε και αποφεύγουμε τη χρήση κλιματιστικού
› Μέσα σε 30 μόνο μέρες εξοικονομούμε περίπου 60 € και μειώνουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 600-700 κιλά
5. Δεν «ξεχνάμε» τους φορτιστές στην πρίζα όταν δεν τους χρησιμοποιούμε
› Κάθε φορτιστής που χρησιμοποιούμε (κινητού ή ασύρματου τηλεφώνου, διάφορων ηλεκτρικών συσκευών), ειδικά αν είναι παλαιού τύπου, μπορεί να μας κοστίζει 2-3 € το χρόνο και η χρήση του να συνεπάγεται την έκλυση 20-30 κιλών διοξειδίου του άνθρακα. Καλύτερα να τους βγάζουμε από την πρίζα.
6. Χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία πλύσης στο πλυντήριο ρούχων και πλένουμε μόνο όταν ο κάδος είναι γεμάτος
› Εξοικονόμηση ενέργειας 30-50% ανά πλύση.
7. Προτιμάμε φορητό υπολογιστή και επίπεδη οθόνη, σβήνουμε την οθόνη και κλείνουμε από τον κεντρικό διακόπτη τα περιφερειακά συστήματα όταν δεν τα χρησιμοποιούμε
› Ετήσια εξοικονόμηση περίπου 15 - 20 € από τα περιφερειακά και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 150 - 200 κιλά περίπου. Οι φορητοί υπολογιστές καταναλώνουν έως και 93% λιγότερη ενέργεια από τους σταθερούς.
8. Μαγειρεύουμε έξυπνα, σε σκεύη που εφαρμόζουν στις εστίες με το καπάκι κλειστό. Δέκα λεπτά πριν ετοιμαστεί το φαγητό κλείνουμε το μάτι. Δεν ανοίγουμε άσκοπα την πόρτα του φούρνου.
› Αν η βάση του σκεύους είναι 1-2 εκατοστά μικρότερη από την εστία, σπαταλάμε 20 – 30% περισσότερη ενέργεια. Κάθε φορά που ανοίγουμε την πόρτα του φούρνου, χάνεται το 20% της θερμότητας.
9. Όταν αγοράζουμε νέες ηλεκτρικές συσκευές, επιλέγουμε υψηλή ενεργειακή κλάση (Α++, Α+, Α)
› Ψυγείο: ετήσια εξοικονόμηση 25 € και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 25 κιλά.› Πλυντήριο: ετήσια εξοικονόμηση 3 € και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 30 κιλά.
10. Τοποθετούμε ηλιακό θερμοσίφωνα.
› Εξοικονόμηση τουλάχιστον 150 € το χρόνο και 1,5 τόνων διοξειδίου του άνθρακα
11. Τοποθετούμε στην ταράτσα μας ένα φωτοβολταϊκό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
› Ετήσια απόδοση περίπου 500 – 700 € και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 1,1 – 1,4 τόνους.

*Μέση τιμή της κιλοβατώρας: 0,10 € / kWh
Τιμολόγια ΔΕΗ (Απρίλιος 2007): 0,07 € / kWh – 0,16 € / kWh
1 kWh = 1 kg CO2

Tuesday, July 3, 2007

ΠΑΡΝΗΘΑ Σ.Ο.Σ...


Apo ekpompi tou best 92.6
Δεν πέρασαν ούτε 4 μήνες από την τελευταία εκδρομή στην Πάρνηθα.Ούτε 4 μήνες από την τελευταία ξάπλα κάτω από τα έλατα...Ούτε 4 μήνες από εκείνο το μεσημέρι που μάζευα τις γόπες μου στο σελοφάν του πακέτου μου, για να μη μαγαρίσω την ομορφιά που έβλεπα. Τι μαλακας!Σήμερα ο ουρανός γέμισε στάχτη.Γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια-δυο-τριακόσιες βιλίτσες με θέα το καζίνο, θαγίνουν ανάρπαστες. Κι έτσι, θα βγάλει τόσα λεφτά, ώστε η τράπεζα να του προσφέρει «πρόσωπο» προκειμένου να εκτελεί δημόσια έργα...Δεν ήτανε τυχαία η φωτιά. Δεν άναψε την πιο ζεστή μέρα του Ιούνη, αλλά μόλιςέπιασε το βοριαδάκι.Είμαι θυμωμένος. Πενθώ, όχι για τις επόμενες γενιές που θα ζήσουν στα πλημμυρισμένα βαλτοτόπια του Μοσχάτου, αλλά για τις χαμένες ανοιξιάτικεςβόλτες μου, που θα έκαναν ανεκτή τη μιζέρια του καθημερινού τσιμέντου.Μαζί μου πενθούν κι οι φίλοι μου. Και είναι κι εκείνοι οργισμένοι. Και κάθε φορά που θα μιζεριάζουν στο τσιμεντένιο τους γραφείο, θα θυμώνουνξανά, που δε μπορούν να ξεφύγουν. Κι αυτό θα γίνεται κάθε Παρασκευή για τουπόλοιπο της ζωής τους.Λέω λοιπόν να αρχίσω τις απειλές. Όχι τις «προειδοποιήσεις»... Η Πάρνηθα φιλοξενεί τον Εγκέλαδο. Και είμαι σίγουρος ότι ο Τιτάνας θαφροντίσει να καθαρίσει το τοπίο του. Η φύση έπειτα θα το ξαναφυτέψει, όπωςτης αρέσει.Λέω να βοηθήσω. Να κάνω τις αντισεισμικές κατασκευές λιγότερο αντισεισμικές. Λέω να αρχίσω τις περιπολίες και να ρίχνω αλάτι στα μπετά των νέων κτιρίωνπου θα φυτρώνουν.Δεν είναι δύσκολο...Λεω επίσης να αρχίσω να καίω όλα τα μηχανήματα που θα ανέβουν να φτιάξουν δρόμους και τα αυτοκίνητα των νέων κατοίκων επίσης...Μαζί με τα χλωρά, καίγονται και τα ξερά. Έτσι δεν παίζεται το παιχνίδι;Αλλά κι αυτοί οι νέοι «οικιστές» ξέρουν που μπλέκουν...Λέω να αρχίσω να τρομοκρατώ όσους σκοπεύουν να αγοράσουν «οικόπεδο» εκεί γύρω. Να τους πείσω ότι αυτή η γειτονιά είναι χειρότερη από γκέτο. Κι ότι οιεπενδύσεις τους εκεί είναι αμφίβολες.Λέω να περνάω νυχτιάτικα και να ουρλιάζω, χαλώντας τον ύπνο του δικαίου τωννέων οικιστών. Τα ζώα δεν θα ενοχληθούν, είμαι σίγουρος πως δεν θα συχνάζουν πια.Λέω να γίνω «τρομοκράτης» και να αγωνιστώ για τα δίκαια της φύσης. Όχι ταδικά μου.Και να μην σταματήσω τις εξορμήσεις, μέχρι κάποιος από τους μαλάκες εκεί πάνω, να με πείσει ότι θα αφήσουν το βουνό στην ησυχία του.



ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ ,ΟΜΩΣ,ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΚΑΨΑΝ ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ
ΤΗΝ ΕΚΑΨΕ Η Δ.Ε.Η.
ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΟΥΝ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ,ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΤΟΝ ΚΟΗ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ….