ΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΚΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...

Το Να Είσαι ΣΚΥΛΟΣ στην Ελλάδα> > > > 1η εβδομάδα Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος > αυτού του Κόσμου!> > 1 μηνός Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.> > 2 μηνών Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα > μάτια της με χαιρετούσε.Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με > φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.> > 4 μηνών Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. > Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». > Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες > δαγκωνιές για πλάκα.> > 5 μηνών Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή > ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. > Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!> > 8 μηνών Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, > αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» > οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,συχνά, ξεπερνάω τον > εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να > κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει > όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!> > 12 μηνών Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα > αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο > υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!> > 13 μηνών Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο > ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον > ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν καταλαβαίνω > τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.> > 15 μηνών Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη > βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει > πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια > στέγη πάνω από το κεφάλι μου.> > 16 μηνών Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» > οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από > ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με > πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, > σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, > γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω > γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με > ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου > μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το > λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!> > 17 μηνών Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και > αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με > καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν λίγο φαγητό. Τους > ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με > υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί > απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».> > 18 μηνών Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά > παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα > περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου πέταξαν > πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές > τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό > το μάτι.> > 19 μηνών Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με > λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι > απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις > σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.> > 20 μηνών Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να > περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών > για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα > του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να > με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο > πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια > δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόμου. Επί δέκα μέρες > έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, > χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. > Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου > μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην > πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη > του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή > της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», > έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε > και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. > Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον πόνο και τη > δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, > συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, > με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ > αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον μακρύ ύπνο, η > τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε > κανείς;».> > Η λύση δεν είναι να εγκαταλείπεις ή να πετάς έναν σκύλο, αλλά να τον > εκπαιδεύσεις. Μην κάνεις ένα ακόμη πρόβλημα για την κοινωνία έναν τόσο > αξιολάτρευτο, τρυφερό και ευγνώμονα φίλο.> > Βοήθησε να κάνεις τον αδαή να καταλάβει την άγνοιά του και έτσι, δώσε τέλος > στην κακή μεταχείριση όλων των ζώων, ιδιαίτερα των αδέσποτων.> > «Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια > κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς > να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει > ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας > αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και > αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της > κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού βασιλείου» - Sigmund Freud> > «Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, > ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».> > > ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ> > Πρέπει όλοι μας να συμβάλουμε με όποιες δυνάμεις έχουμε στον αγώνα υπέρ των > αδέσποτων.> > Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε όλους τους γύρω μας ότι το πρόβλημα είναι όλων > και όχι μερικών.> > Πρέπει να μην κλείνουμε τα μάτια μας αλλά να αντιδρούμε με πράξεις > (καταγγελία στην αστυνομία, σύσταση σε αυτούς που τα κακοποιούν> > * όταν βλέπουμε κάποιους να πετάνε τα ζώα στον δρόμο> * όταν βλέπουμε να τα κακομεταχειρίζονται> * όταν βλέπουμε να δηλητηριάζουν τα αδέσποτα> > Όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι και αυτά τα ζώα έχουν ψυχή.> > Μπορούμε να κινητοποιηθούμε με πολλούς τρόπους:> > * να πάρουμε ένα αδέσποτο και να το πάμε για στείρωση> * να ταΐζουμε ή να δίνουμε νερό στα αδέσποτα της περιοχής μας> * να ενισχύσουμε έστω και με ελάχιστα χρήματα τα φιλοζωικά σωματεία που > αγωνίζονται χωρίς σχεδόν καμία βοήθεια για την σωτηρία τους.> > Πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι υπάρχει νόμος του κράτους ο 3170 / 29-7-2003 ο > οποίος μαζί με τον παλαιότερο νόμο 1197/81 ρυθμίζουν πλέον πλήρως τα θέματα.> > > > > Στέιλ'τε αυτό το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε..Δεν είναι chain > letter.. Δεν έχει σκοπό το να γεμίσει mailboxes με μηνύματα..Απλά να > ευαισθητοποιήσει..