ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ-ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Ορισμός (αδιαφανής) του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Διαχειριστικού Φορέα του
Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Αλοννήσου-Βορείων Σποράδων
του Γιάννη Βλάικου,κατοίκου Αλοννήσου, ενεργού πολίτη

<<Ήμουν αναπληρωματικό μέλος του Φορέα Διαχείρισης του ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ –ΒΟΡΕΙΩΝ ΣΠΟΡΑΔΩΝ (ΕΘΠΑΒΣ) την προηγούμενη περίοδο 2006 -2009 και με πολύ ενδιαφέρον περίμενα την απόφασή σας για τον διορισμό των προέδρων των Φορέων Διαχείρισης και ειδικά, στην προκειμένη περίπτωση, του ΕΘΠΑΒΣ. Το ενδιαφέρον γινόταν μεγάλο αφού για πρώτη φορά εφαρμοζόταν η «επαναστατική» διαδικασία (όπως και για τους Γενικούς Γραμματείς) της υποβολής «Βιογραφικών» στα πλαίσια του τρίπτυχου «Συμμετοχική Δημοκρατία-Διαφάνεια-Αξιοκρατία» που διακηρύσσει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Η περιφρόνηση και η αθέτηση της ουσίας των παραπάνω αξιών, βέβαια, δεν αφορά μόνο στο πρόσωπο το οποίο επιλέξατε, αλλά και στον ατιμωτικό και εξευτελιστικό τρόπο της διαδικασίας που αφήσατε να εξελιχτεί, αφού αναρτήσατε πρώτα το όνομα του καθηγητή Χρήστου Νεοφύτου για να ανακληθεί ύστερα από τρείς ώρες και να αντικατασταθεί.. Σίγουρα το βιογραφικό του πρώην προέδρου ήταν συντριπτικά ανώτερο, σίγουρα το εκτιμήσατε και σεις έτσι γι’ αυτό και τον επιλέξατε. Αλλά την τελευταία στιγμή «επενέβησαν» οι Ηρακλειδείς του «πράσινου ήλιου» του ΠΑΣOΚ Βόλου (αυτοί που όλα τα χρόνια πολεμούσαν τον πρόεδρο λυσσαλέα μεν εξωθεσμικά δε) και πήραν το «νόμο»στα χέρια τους να «καθαρίσουν»οι ίδιοι και υποπτεύομαι ούτε καν να σας ενημερώσουν. Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί το γεγονός ότι την άλλη μέρα ακόμα, παράγοντες του νομικού τμήματος του Υπουργείου σας τηλεφωνούσαν στον καθηγητή να τον συγχαρούν για τον ορισμό του ως προέδρου και να του στείλουν το σχέδιο ΦΕΚ για να συνεχίσει τα καθήκοντά του. Τα περί « εκ παραδρομής αναγραφή του ονόματος του πρώην προέδρου…. κ.τ.λ.» που εξέδωσε το Υπουργείο σας σε «δελτίο τύπου» απλώς είναι ένα φαιδρό άλλοθι που ούτε ευσταθεί αλλά ούτε και σας τιμά.

Τολμώ να πώ αξιότιμη κα Υπουργέ ότι είμαι από τους πρωτεργάτες και πρωταγωνιστές δημιουργίας του Θαλάσσιου Πάρκου.
Θα ήθελα λοιπόν να σας πληροφορήσω ότι το Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου-Βορείων Σποράδων είναι πνευματικό τέκνο ενός διάσημου όσο και σεμνού εργάτη της προστασίας του περιβάλλοντος σε πολλά μέρη του κόσμου αλλά κυρίως στην Ελλάδα, του βιολόγου, περιβαλλοντολόγου, κινηματογραφιστή και ακτιβιστή, του Γερμανού Dr. Thomas Schulze- Westrum. Είναι ένας αγώνας που ξεκίνησε το 1976 σε συνεργασία με τους Παράκτιους ψαράδες της Αλοννήσου.
Ο ίδιος επαναλάμβανε συνεχώς ότι καμμιά προσπάθεια προστασίας της φύσης δεν μπορεί να ευοδωθεί χωρίς την συμμετοχή του ντόπιου πληθυσμού. Ήταν το 1976 όταν για πρώτη φορά στην ιστορία ο Thomas κινηματογράφησε μεσογειακή φώκια στο Πιπέρι, όπου επίσης κατέγραψε τα προβλήματα των παράκτιων αλιέων της Αλοννήσου, που προέρχονταν από τον ανταγωνισμό και την υπεραλίευση των Γρι-γρι. Το φίλμ αυτό με τίτλο «η ακτή της φώκιας» παρακολούθησαν τριάντα εξ εκατομμύρια Γερμανοί όταν παρουσιάστηκε στο ZDF (κρατικό Γερμανικό κανάλι) και αγοράστηκε και παρουσιάστηκε σε δέκα Ευρωπαϊκές ακόμα χώρες. Από τότε άρχισε τη μαραθώνια προσπάθεια του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιβάλλοντος, στο Ελληνικό Υπουργείο Γεωργίας ,μαζί με τον Παύλο Δροσάκη (πρόεδρο του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Αλοννήσου, για 20 χρόνια), με δικές του ενέργειες μέλη του Ευρωκοινοβουλίου επισκέπτονταν την Αλόννησο και υποστήριζαν την πρότασή του να γίνει το αρχιπέλαγος των Βορείων Σποράδων μια προστατευόμενη περιοχή για την σωτηρία και της Φώκιας και για την σωτηρία των ψαράδων της Αλοννήσου. Την ιδέα αυτή την ενστερνιστήκαμε με ενθουσιασμό την στηρίξαμε και την υποστηρίξαμε από την αρχή στην τοπική κοινωνία νέοι τότε τελειόφοιτοι πανεπιστημίου και συνεχίσαμε αργότερα στα πλαίσια της Οικολογικής και Πολιτιστικής Κίνησης Αλοννήσου που δημιουργήσαμε.

Μέσα απ’ αυτόν τον αγώνα κα Υπουργέ γεννήθηκε το Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων και όχι μέσα απ’ τα ασύστολα ψεύδη που προωθούν παντί τρόπω (τηλεοράσεις, εφημερίδες, φυλλάδια κ.τ.λ.) ότι «δημιούργησαν το Πάρκο», αυτοί που εμφανίστηκαν ύστερα από σχεδόν είκοσι χρόνια και αφού οσμίστηκαν το γλυκό χρήμα της Ε.Ε. για να «πουλήσουν» προστασία.
Εσείς βέβαια ως «δημοκρατικό κόμμα» με διακηρύξεις περί «συμμετοχικής δημοκρατίας» (δηλαδή άμεσης δημοκρατίας) δεν το τολμήσατε, και διορίσατε ως τακτικό μέλος τον πρόεδρο των εξ Αθηνών «προστατών» και αναπληρωματικό την πρώην τακτικό μέλος των «προστατών» αφού βέβαια «βαφτίστηκε» μέλος άλλης έξ Αθηνών «εταιρείας προστασίας» (δηλαδή άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα αλλιώς).
Δηλαδή διορίσατε τρία μέλη (πρόεδρο, τακτικό και αναπληρωματικό μέλος από την ίδια ΜΚΟ) από την εξ Αθηνών «εταιρεία» και περιμένετε να σας πιστέψουμε, ίσως, ότι σεβόσαστε τις αρχές που διακηρύσσει ο πρωθυπουργός για «Συμμετοχική Δημοκρατία-Διαφάνεια και Αξιοκρατία»;;
Βεβαίως υπάρχει και το ενδεχόμενο, ως γέννημα θρέμμα της Αθήνας που σας «μεγάλωσε και της χρωστάτε» (όπως αναφέρετε στην συνέντευξή σας) και ως Υπουργός του «κρατιδίου των Αθηνών» ( η έκφραση δεν είναι δική μου αλλά όλο και πιο συχνά την χρησιμοποιούν διανοούμενοι, ιστορικοί ακόμα και πολιτικοί) να μη υποπτεύεστε ότι μπορεί να υπάρχουν και άνθρωποι που παλεύουν για την προστασία του τόπου τους στην μακρυνή περιφέρεια. Αυτό είναι και αντιδημοκρατικό και ρατσιστικό (ίσως γιατί μας θεωρείτε γραφικούς και περιθωριακούς, όπως οι Αμερικάνοι τους Ινδιάνους).
Στην διάρκεια της θητείας μου στο Δ.Σ. του Φ.Δ. κα Υπουργέ παρακολουθούσα ανελλιπώς κάθε συνεδρίαση. Είμαι λοιπόν σε θέση να γνωρίζω πολύ καλά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του Προέδρου καθηγητή Χρήστου Νεοφύτου να δημιουργήσει ένα Φ.Δ. αντάξιο της εντολής που έλαβε το 2006. Από το τον προηγούμενο Πρόεδρο (2003-2006) παρέλαβε ένα κυριολεκτικά «νεκρό σώμα» χωρίς καμμιά υπόσταση και υποδομή και στα τρία χρόνια της θητείας του το ανέστησε με γραφεία και σπίτι φιλοξενίας εθελοντών στην Αλόννησο, διοικητική υπηρεσία, επιστημονική υπηρεσία, υπηρεσία φύλαξης του Πάρκου, σκάφη φύλαξης του πάρκου, σύγχρονο ερευνητικό σκάφος, εξομάλυνε τις σχέσεις με την τοπική κοινωνία απ’ τις προκαταλήψεις που είχαν δημιουργήσει οι εξ Αθηνών καλοπληρωμένοι «προστάτες» οι οποίοι ενώ οι ίδιοι ευημερούσαν με τις παχυλές επιδοτήσεις , οι ψαράδες, που δημιούργησαν το Πάρκου ζούσαν μέσα στα αδιέξοδά τους και ακόμα προσέφερε κοινωνικό έργο με διακομιδές ασθενών υψηλού κινδύνου με αυταπάρνηση του προσωπικού. Και όλα αυτά μέσα σε αντίξοες συνθήκες (κάθε αρχή και δύσκολή που λέει ο λαός και με πόλεμο από τους «Ηρακλειδείς του πράσινου ήλιου του ΠΑΣΟΚ) αλλά με μόχθο υπομονή και προπαντός με την αρετή της εργατικότητας και διοικητικής ικανότητας του Προέδρου Χρήστου Νεοφύτου στήθηκε και άρχισε να λειτουργεί ο «νεκραναστημένος»φορέας.

Η «εταιρεία» κα Υπουργέ από την οποία επιλέξατε και διορίσατε την πρόεδρο και άλλα δύο μέλη, δεν έχει ποτέ δημιουργήσει πρωτότυπη σκέψη και πρωτότυπο επιστημονικό και ερευνητικό έργο αντίστοιχο των εκατομμυρίων Ευρώ που έχει καρπωθεί από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους. Αυτός που έκανε έρευνα στην Ελλάδα, πολλά χρόνια και κατέχει διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, για την βιολογία και οικολογία της φώκιας Monachus monachus, είναι ο Daniel Cebrian Menchero

Το «έργο» της εταιρείας αυτής δεν έχει δώσει συγκεκριμένα πορίσματα ή συμπεράσματα τα οποία να έχουν χρησιμοποιηθεί ή να είναι αξιοποιήσιμα για την ανέλιξη της ντόπιας κοινωνίας ή των ψαράδων που ζούν σε μια διαρκή απελπισία ή ακόμα και για την ίδια την φώκια. Η «εταιρεία» αυτή είναι γνωστή και έχει πράγματι «επιβληθεί» σε ένα μέρος της Ελληνικής κοινωνίας μέσα από ένα κυριολεκτικά όργιο επικοινωνιακής τακτικής με πανάκριβες διαφημίσεις και κυρίως μέσα από τις λουστραρισμένες, φανφαρόνικες τελετές επανένταξης μικρών φωκιών (τα οποία ονόμαζαν ορφανά) και καλούσαν Υπουργούς, βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους, κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες) και VIPs που προσγειώνονταν (μεγαλοπρεπώς) με τα ιδιωτικά τους ελικόπτερα και τις συνοδείες τους.
Το να ξέρεις να ταΐζεις ένα «ορφανό» φωκάκι δεν σημαίνει ότι μπορείς να διοικείς και να διαχειρίζεσαι ένα ολόκληρο και πολύπλοκο οικοσύστημα, όπως το μεγαλύτερο και ένα από τα σημαντικότερα Θαλάσσια Πάρκα της Ευρώπης.
Έχει όμως την καπατσοσύνη να «θρονιάζεται» πάντα σε έργα που άλλοι έχουν μοχθήσει να δημιουργήσουν όπως στο έργο της δημιουργίας του πάρκου από τον Dr. Thomas Schultze-Westrum, τους ψαράδες και τους κατοίκους της Αλοννήσου και σήμερα στο έργο που συγκροτήθηκε από τον καθηγητή Χρήστο Νεοφύτου και το συμβούλιό του, τον Φορέα Διαχείρισης. Και αυτό με την δική σας αρωγή και συναίνεση.
Επειδή βασική αρχή της Δημοκρατίας είναι ότι ο βουλευτής ανήκει στο κόμμα αλλά ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί υπηρετούν όλο το λαό (εξ ού και το σύνταγμά μας προβλέπει και εξωκοινοβουλευτικούς και υπερκομματικούς στα αξιώματα αυτά) ανοίξτε την συνείδησή σας, οπλιστείτε με τις αρετές που σας δίδαξε, ίσως, η συναναστροφή σας με ανθρώπους σαν τον αείμνηστο Μιχάλη Παπαγιαννάκη και ρωτήστε αν η επιλογή σας για το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα Διαχείρισης του Θαλάσσιου Πάρκου της Αλοννήσου είναι σύμφωνη με τις αρχές της διακήρυξης του Πρωθυπουργού «ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ-ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ». Αν η συνείδησή σας πει «ΝΑΙ»
Τότε
α) Βάλτε δίπλα-δίπλα τα βιογραφικά της νυν προέδρου και του πρώην προέδρου, αναρτήστε τα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου σας και μοιράστε τα στους 300 βουλευτές
Αν θεωρείτε ότι οι μόνες, άξιες και ικανές ΜΚΟ να προσφέρουν διαχείριση και ουσιαστική προστασία είναι οι «εξαγόμενες» από την Αθήνα στην περιφέρεια, τότε
β) οργανώστε ένα συνέδριο (πρότασή μου) στην Αλόννησο με συμμετοχή ανθρώπων που έχουν εμπλακεί στην προστασία της φώκιας και του Πάρκου γενικότερα και να αποτιμηθεί το έργο και η προσφορά του καθενός.
Αλλιώς αφήστε τα κούφια λόγια. Μέτρο της αλήθειας είναι οι πράξεις!! Δεν σας υποχρέωσε κανείς να κάνετε τις επιλογές των προσώπων της διοίκησης με τις αρχές, τα κριτήρια και την διαδικασία, που εσείς έχετε ορίσει. Όταν όμως το κάνετε, κάντε το έντιμα!
Αλλιώς προσθέστε, ότι στα προσόντα, πρέπει απαραίτητα οι υποψήφιοι να προσκομίζουν και «Πιστοποιητικό Πράσινων Φρονημάτων» το οποίο θα πρέπει να χορηγεί ό «κομματαρχίσκος» του χωριού (ο οποίος με νοοτροπία των δεκαετιών 50-60 «νομίζει» ότι όλοι τον «φοβούνται» και τον «υπολογίζουν» και ότι αυτός «κουμαντάρει» τα πολικά) ή ο εξαρτώμενος απ’ αυτόν βουλευτής ή Νομάρχης ή εν πάσει περιπτώσει οι «Ηρακλειδείς του πράσινου ήλιου το ΠΑΣΟΚ» της περιοχής.>>

Με εκτίμηση




Γιάννης Βλάϊκος