IN MEMORIAN :ΜΑΝΘΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ,ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΟΠΑΙΧΤΗΣ

Πέθανε στις 27-6 -2009 ο μεγάλος καραγκιοζοπαίχτης ΜΑΝΘΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ, ένας από τους 3 σημαντικότερους έλληνες τεχνίτες του ελληνικού λαικού θεάτρου σκιών, των τελευταίων 35 χρόνων,(οι άλλοι 2 ήταν ο μεγάλος πατρινός καραγκιοζοπαίχτης ΟΡΕΣΤΗΣ, που πεθανε πριν από 10 χρόνια, και ο σπουδαίος ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ο μόνος μεγάλος της τέχνης του Καραγκιόζη , που εξακολουθεί να παίζει ακόμη και σήμερα τις σπουδαίες του παραστάσεις).
Σε αντίθεση , όμως, με αυτό που έγινε πρίν από μόλις μερικές εβδομάδες με τον θάνατο του Σπαθάρη , η είδηση του θανάτου του Μάνθου, πέρασε στα ψιλά μερικών μόνο εφημερίδων ,(π.χ. Ελευθεροτυπία ),ενώ οι εφημερίδες του συγκροτήματος Λαμπράκη ,ούτε κάν ανέφεραν την είδηση, ενώ αν πέθαινε κάποιος γελοίος ξένος καλλιτέχνης θα του είχαν αφιερώσει σελίδες ολόκληρες,…
Το ίδιο συνέβει και με την ελληνική τηλεόραση ,που δεν παραμελεί μόνο την λαική μας παράδοση, η, προβάλλει μέσω γλοιδεστάτων καναλιών σαν πολιτιστικές ειδήσεις τις κοσμικές εμφανίσεις της Μαριάννας Βαρδινογιάννη, αλλά αποσιωπά την πραγματικότητα , και κρατά μακρυά από τον ελληνικό λαό ακόμη και την είδηση του θανάτου ενός μεγάλου καραγκιοζοπαίχτη.
Και ήταν μεγάλος καραγκιοζοπαίχτης και καλλιτέχνης ο ΜΑΝΘΟΣ, (όσοι θέλετε διαβάστε τα 2 βιβλία που έχω γράψει για τον καραγκιόζη ,και θα το διαπιστώσετε).
Άλλο είναι όμως το ζητούμενο
Πως προβάλλεται ο θάνατος του Σπαθάρη, και αποσιωπάται ο θάνατος του ΜΑΝΘΟΥ;
Ο ένας δεν έπαιξε ποτέ καραγκιόζη σε δικό του θέατρο. Ο άλλος έπαιζε 55 χρόνια ενώπιον δικού του κοινού, κυρίως στις φτωχογειτονιές της Αθήνας.
Ο ένας είχε κάποιες μετριότατες φιγούρες, που κάποιοι προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ήταν δήθεν ναίφ, δεν ήξερε να τραγουδά, οι μιμήσεις του ήταν μέτριες, τα σκηνικά του αστεία, βοηθούς δεν είχε ποτέ του, δεν έπαιξε ποτέ σε σκηνή μεγαλύτερη των 2 μέτρων, δεν πήρε ποτέ του μέρος στο ιστορικό σωματείο του θεάτρου σκιών, δεν άφησε συνεχιστές, δεν έγραψε δικά του έργα( και μην μου πεί κανένας σαχλαμάρας το αντίθετο), δεν βοήθησε ποτέ τους συναδέλφους του, ακόμη και τότε που πέθαιναν στην ψάθα, υπήρξε όμως φίλος του Τσαρούχη για τον οποίο και ποζάριζε, όταν δεν τον γνώριζε κανένας, και ο οποίος τον βοήθησε να γίνει γνωστός, φίλος της δικτατορίας από την οποία και απέκτησε δική του εκπομπή, άσχετο αν μετά σχετίστηκε μόνο με αντιθέτου υποτίθεται πολιτικού φρονήματος , διανοουμένους του κερατά,…, κλπ,κλπ.
Ο άλλος ,ο ΜΑΝΘΟΣ δηλαδή, ηταν σπουδαίος ζωγράφος ,μίμος ,τραγουδιστής , σκηνοθέτης, έγραψε δικά του έργα, επινόησε δικές του τεχνικές στο πανί, έβγαλε δεκάδες βοηθούς, βοήθησε να πάρουν τιμητική σύνταξη όσοι καραγκιοζοπαίχτες απέμεναν ζωντανοί την δεκαετία του 1990, διοργάνωνε φεστιβάλ ,(φέστιβαλ τα αποκαλούσε !),όπου έδινε την δυνατότητα ακόμη και σε άγνωστους καραγκιοζοπαίχτες να αναδειχθούν, ήταν ένας λαικός άνθρωπος που τον αγάπαγε ο κόσμος, γύρισε δίσκους, εμφανίστηκε στην τηλεόραση χωρίς να παρακαλέσει κανέναν, έπαιξε στο εξωτερικό, και όμως πέθανε φτωχός και λησμονημένος, χωρίς ούτε μια νεκρολογία του να δημοσιευθεί, η, να ακουσθεί σε κάποιο μέσο,…
Αυτή είναι η κοινωνία στην οποία ζούμε, για την οποία και είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι.
Τον σπουδαίο ,τον μεγάλο τον ΜΑΝΘΟ ΑΘΗΝΑΙΟ ,τον γνώρισα πριν από 39 χρόνια, για 10 περίπου χρόνια υπήρξα βοηθός του, και τον αγαπούσα και αυτόν και την γυναίκα του την κυρά Βάσω, που σήμερα σε ηλικία 90 χρόνων είναι κατακοιτη και μονη, σαν να ήταν γονεις μου.
Για αυτό και δεν θα τον ξεχάσω ποτέ ,όπως και δεν θα ξεχάσω ποτέ όλους αυτούς τους ψευτο-δημοσιογράφους που αναδεικνύουν με το αζημίωτο, προβάλλουν και καθοδηγούν την κοινή γνώμη επίσης με το αζημίωτο, και αφήνουν σπουδαίους ανθρώπους να πεθάνουν, χωρίς να έχουν γράψει ποτέ μια λέξη για αυτούς, έστω την είδηση του θανάτου τους,…