ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το να εξωραίζει κάποιος , συνολικά, την συμπεριφορά των αδέσποτων ζώων ,δεν συμβάλλει στην καλλιέργεια κλίματος ζωοφιλίας στους πολίτες ,αλλά συχνά οδηγεί στην ζωοφοβία.
Ο canis familiaris μπορεί να είναι φίλος με τον άνθρωπο, μπορεί όμως να είναι και εχθρός του, ανεξάρτητα αν έχει υποστεί η όχι κακοποίηση από κάποιον συνάνθρωπο μας ,γιατί απλούστατα είναι θηρευτής ,και ειδικά αν τα πιο μεγαλόσωμα άτομα του είδους του , κάνουν αγέλες ,συχνά αυτές, είτε στην πόλη, είτε στα βουνά , (όσοι είναι ορειβάτες το γνωρίζουν καλά ,και είναι πολλά τα περιστατικά επίθεσης από σκύλους ,όχι αναγκαστικά σκύλους – βοσκούς ,ενώ κανένα από λύκο ! ) ,διεκδικούν χώρο ,και εξουσία όχι πιά από τα άλλα άτομα του ίδιου είδους με αυτά ,δηλαδή τους σκύλους, αλλά απευθείας από τον άνθρωπο.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στους χώρους γύρω από την Ακρόπολη ,που είναι πάρκα, σε περιοχές σχετικά αραιοκατοικημένες και όπου τα τελευταία χρόνια όχι μόνο μαζεύονται όσα μεμονωμένα αδέσποτα πετάνε κυριολεκτικά στον δρόμο κάποιοι παλιάνθρωποι και ασυνείδητοι συμπολίτες μας, αλλά αναπαράγονται σε συνθήκες ελευθερίας αγέλες σκύλων, οι απόγονοι των οποίων δεν είναι πιά σκύλοι που έχουν γνωρίσει τον άνθρωπο σαν αφεντικό-εξουσιαστή , ούτε τον φοβούνται , ειδικά τα πιο μεγαλόσωμα άτομα ,και κάποια από αυτά , (φυσικά όχι όλα), έχουν γίνει ο φόβος και ο τρόμος σε κατοίκους και σε περαστικούς.
Είμαι κάτοικος του Θησείου και καθημερινά διασχίζω με τα πόδια τους χώρους αυτούς για να πάω στο γραφείο μου που είναι στο Σύνταγμα ,και μπορώ να σου περιγράψω εν συντομία την προσωπική μου εμπειρία:
Α. έχω δεχθεί τους τελευταίους 6 μήνες ,προσωπικά ,2 επιθέσεις από μία νέα αγέλη που έχει εμφανιστεί πρόσφατα στην περιοχή ,και η οποία δεν έχει να κάνει με τους μεμονωμένους σκύλους που περιφέρονται η που κατοικούν στην περιοχή ,ούτε με την εξαιρετικά ήσυχη αγέλη από σκύλους-γκέκες που ζει εδώ και χρόνια στην Ρωμαική Αγορά ,και γλύτωσα με ένα σχισμένο παντελόνι την πρώτη φορά ,όχι βράδυ ,αλλά μέρα μεσημέρι στον πεζόδρομο της Α.Παύλου.
Β. μπροστά στα μάτια μου η ίδια αγέλη επιτέθηκε ,στον χωματόδρομο που οδηγεί από το Θησείο στην Πλάκα , σε μια γιαπωνέζα τουρίστρια ,προ διμήνου ,και η κοπέλα οδηγήθηκε στο νοσοκομείο.
Γ. το <<χόμπυ >> αυτής της ορδής ,που δυστυχώς είναι η πρώτη φορά που συναντώ στην ζωή μου ,είναι όχι απλά να κυνηγάει κάθε μεμονωμένο σκύλο που περνάει από την περιοχή ,αλλά κυριολεκτικά να τον ξεσχίζει.(επίσης έχω γίνει , δυστυχώς , μάρτυρας ,δολοφονίας ενός σκύλου, με βάρβαρο τρόπο ,και μάλιστα μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών ).
Όλα αυτά τα περιστατικά είναι καταγεγραμμένα ,καθόσον εγώ ο ίδιος διαμαρτυρήθηκα στις αντίστοιχες υπηρεσίες του Δ.Αθηναίων ,οι οποίες και αδιαφορούν εντελώς , παρότι έχουν τεράστιες ευθύνες.
Αν η κατάσταση συνεχιστεί, και έχει δίκιο να διαμαρτύρεται ο ΧΡ.ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ,και δεν μαζέψει κάποιος αυτήν την εξαιρετικά επικίνδυνη αγέλη , είναι ζήτημα χρόνου, να θρηνήσει η Αθήνα ,και μάλιστα στο αρχαιολογικό κέντρο της ,ένα θύμα από επίθεση ,όχι από ρότ-βάιλερ ,η πίτ-μπούλ ,αλλά από κάποιο αδέσποτο ζώο…
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΕΦ.ΤΣΙΠΗΡΑΣ
Μηχανικός βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής-δρ.χωροταξίας


ΥΓ. ας μην αμφισβητήσει κανείς ηλίθιος τα φιλόζωα αισθήματα μου, που με έχουν οδηγήσει εδώ και 30 χρόνια σε υπαρκτούς και συνεχιζόμενους αγώνες για τα δικαιώματα των ζώων,(δεν αναφέρω τίποτα ,γιατί δεν διεκδίκησα ποτέ τίποτα και από κανέναν).
Άλλο όμως φιλοζωία & αναγνώριση της πραγματικότητας ,και άλλο εξωραισμός και γενικευμένες δικαιολογίες.